مدل عوامل عملیاتی موثر بر توان رزم در نیروی انتظامی (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی

زمینه‌ و هدف: برقراری نظم‌ و امنیت در جوامع پیچیده و گسترده‌ امروزی، نیازمند مدیریت و برنامه‌ریزی متناسب با آن جوامع است که در این میان پلیس، یکی از مهمترین مولفه‌های اصلی در برنامه‌ریزی یادشده است. در این رابطه داشتن آمادگی و توان‌ رزمی بالا یکی از مهمترین عواملی است که فرماندهان و مدیران عالی نیروهای امنیتی در پی تقویت آن هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل عوامل عملیاتی موثر بر توان‌ رزمی فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی استان آذربایجان‌ غربی است که براساس جدول مورگان تعداد 384 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته است و در پژوهش حاضر برای بررسی روایی ابزار، از روش روایی صوری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادل ساختاری در نرم‌افزار اسمارت پی. ال. اس استفاده شد. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که در فرایند ارتقاء توان‌ رزمی کارکنان فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی تعداد 3 بعد، 10 مولفه و 57 شاخص (مفهوم) تاثیرگذار است.یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که عوامل غیرفیزیکی با ضریب مسیر 0.786 بیشترین تاثیر را در ارتقای توان‌ رزمی دارد عوامل برتری‌ساز با ضریب مسیر 0.532 در رتبه دوم و عوامل فیزیکی با ضریب مسیر 0.494 در رتبه سوم تاثیرگذاری بر توان رزمی قرار دارد. نتایج:نتایج نشان داد ابعاد موثر در ارتقاء توان‌ رزمی کارکنان ‌فرماندهی ‌انتظامی استان آذربایجان ‌غربی می‏تواند سه بعد توان فیزیکی، توان غیرفیزیکی و عوامل برتری‌ساز باشد. خروجی پژوهش منجر به ارائه مدل عوامل عملیاتی موثر بر توان‌ رزم فرماندهی انتظامی استان آذربایجان‌ غربی شد.

Providing an operational model for improving the training capacity of the employees of the Disciplinary Command of the West Azarbaijan Province

Background: Establishing order and security in today’s complex and vast societies requires proper management and planning in those communities, among which the police force of a society is one of the most important components in the program. Due to this issue, the present research has been conducted with the aim of presenting the operational model of the ability of employees of the disciplinary command of West Azerbaijan province. Methodology: The present research is applied in terms of practical purpose and quantitative type which has been done by descriptivesurvey method. The statistical population is all the employees of the Disciplinary Command of the West Azarbaijan Province, and according to Morgan’s table, 384 people have been selected as the sample size. Data collection tools in the theoretical topics section, library and documentary resources, and in the content section, a researchermade questionnaire that has been distributed among the statistical community and collected after receiving comments. Smart pls and Spss software was used to analyze the obtained data. Results: The findings of this study showed that in the process of improving the training capacity of the employees of the Disciplinary Command of West Azerbaijan Province, there should be 3 dimensions, 10 components and 57 indicators (concept). Conclusion: The results showed that the effective dimensions in upgrading the strength, staffing, command, discipline and discipline of the province of West Azarbaijan province can be in three dimensions: physical strength, nonphysical strength and superior factors. The research output led to the drawing of an operational model for upgrading the staff of the West Azarbaijan Disciplinary Command, which can be used as a comprehensive and appropriate model, as well as a practical model for having highcapacity units and optimal efficiency, as well as reducing vulnerabilities in human resources and equipment.