موانع استقرار و اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی در نیروی انتظامی

زمینه و هدف: یکی از اصلاحات در نظام بودجه ریزی کشورمان مطابق با ماده 138 قانون برنامه چهارم توسعه، حرکت به سوی «بودجه‌ریزی عملیاتی» است که بر سنجش عملکرد دولت ها تاکید می کند. استقرار بودجه ریزی عملیاتی مستلزم اجرای حسابداری بهای تمام‌شده به‌منظور تعیین بهای تمام‌شده خدمات ارائه شده توسط تمام واحدهای تابعه نیروی انتظامی است و لزوم دستیابی به بهای تمام‌شده خدمات مستلزم استفاده از مبنای حسابداری تعهدی برابر مفاد تبصره 26 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت در استفاده کنندگان از بودجه عمومی است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع‌آوری داده‌ها ترکیبی است. در بخش کیفی با روش با تحلیل محتوا با نمونه‌گیری هدفمند و نظری و ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته، نظرات تخصصی خبرگان (دانشگاهی و تجربی) بودجه‌ریزی عملیاتی گردآوری و در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، موانع شناسایی شد و با استفاده از تحلیل محتوای اسناد بالادستی، مدل طراحی و روایی مدل نیز با استفاده از فن دلفی مثلثی فازی توسط 25 نفر از نخبگان آگاه بودجه‌ریزی عملیاتی مورد تایید قرار گرفت. در بخش کمی، موانع به‌دست آمده با استفاده از فن «اِی. اِچ. پی» رتبه‌بندی و درنهایت با تحلیل خوشه‌ای، رهنمودهایی برای استقرار و اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی ارائه شد. یافته ‌ها: یافته ‌های پژوهش حاضر نشان داد که موانع و محدودیت‌های استقرار بودجه ریزی عملیاتی در نیروی انتظامی شامل: برنامه ریزی و سیاست‌گذاری، مدیریت، تشکیلات، مقررات، تهیه و تصویب، تخصیص اعتبار، سیستم حسابداری و گزارشگری، نظارت و حسابرسی، شاخص و استاندارد، کار کارشناسی و آموزش هستند. نتایج: در پژوهش حاضر، موانع استقرار و اجرای بودجه ریزی عملیاتی شناسایی و پس از رتبه‌بندی موانع، رهنمودها و گانت چارت مراحل استقرار آن در پلیس پیشگیری نیروی انتظامی تدوین شد.