الگوی معماری نگه‌داشت منابع انسانی ناجا

زمینه و هدف: معماری نگه‌داشت منابع انسانی تلاش می‌کند با حفظ سلامت، بهبود رضایت و ارتقاء تمایل کارکنان به ادامه همکاری، سازمان‌ها را در استفاده از ارزشمندترین منبع خود یاری کند. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی معماری نگه‌داشت منابع انسانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران انجام‌ شد. روش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی بوده و با رویکرد ترکیبی انجام شد. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی از روش‌های دیمتل و دلفی فازی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی و کمی کارکنان نیروی انتظامی و و خبرگان سازمانی و دانشگاهی بودند. نمونه آماری در بخش کیفی، به‌صورت هدفمند 22 نفر، در بخشی کمی؛ در روش دیمتل فازی 22 نفر و در روش دلفی فازی 16 نفر از از کارکنان و خبرگان سازمانی و دانشگاهی به‌صورت هدفمند بودند. ابزار گردآوری داده‌ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه‌ساختار یافته و در بخش کمی پرسش‌نامه‌های دیمتل و دلفی فازی بود. از روش تحلیل مضمون برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی و از تکنیک‌های دیمتل و دلفی فازی برای تحلیل داده‌ها در بخش کمی استفاده شد. یافته‌ها: در معماری نگه‌داشت منابع انسانی، یافته‌های بخش کیفی پژوهش نشان داد نگه‌داشت منابع انسانی از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی دارای سه بعد اصلی سلامت کارکنان با مولفه‌های سلامت جسم و سلامت روان، بعد رضایت کارکنان با مولفه‌های رضایت از شغل، رضایت از مدیران و رضایت از سازمان و بعد تمایل کارکنان شامل مولفه‌های تعهد کارکنان، فرصت‌های توسعه، معیشت و تعادل بین کار و زندگی کارکنان است و یافته‌های بخش کمی نشان داد از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی، حفظ سلامت مهم‌ترین بعد و ایجاد فرصت‌ پیشرفت برای کارکنان، تاثیرگذارترین‌ مولفه‌ نگه‌داشت منابع انسانی سازمان است. نتایج: از دیدگاه خبرگان برای معماری نگه‌داشت منابع انسانی و دستیابی به شرایط مطلوب، تغییر در قوانین، خط مشی‌ها، مقررات و رویه‌های سازمانی لازم و ضروری است.