تاثیر زوج درمانی مثبت نگر بر امیدواری مادران کودکان با نیازهای ویژه

امیدواری نقش محور یای در سلامت و بهزیستی بشر دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی زو جدرمانیمثب تنگر بر بهبود رضایت از زندگی مادران کودکان با نیازهای ویژه بود. روش تحقیق از نوع نیم هآزمایشی باطرح پی شآزمون/پ سآزمون با گروه کنترل بود. از میان مادران دارای کودکان ناتوان مشهد، به شیوه هدفمند 24نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در گرو ههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 12 نفر). برای گرد آوریداد هها از پرسشنامه امیدواری اسنایدار استفاده شد. نتایج نشان داد امیدواری مادران کودکان با نیازهای ویژه کهمداخله را دریافت کرده بودند، به طور معن یداری افزایش یافته بود. با وجود این، می-توان نتیجه گرفت که زوجدرمانی با رویکرد مثبت نگر در افزایش امیدواری مادران کودکان با نیازهای ویژه در شهر مشهد اثربخش است.