نقش خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در پیش‌بینی خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران

هدف مطالعه حاضر تعیین نقش خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در پیش‌بینی خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران بود. در یک پژوهش همبستگی از میان کارکنان مراکز رشد دانشگاه‌های استان مازندران در سال تحصیلی 99 1398 بر اساس فرمول کوکران تعداد 246 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های خلاقیت (تورنس، 1974)، خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000)، برنامه‌ریزی محقق‌ساخته و خودکارآمدی کارآفرینی (نکتیوک و همکاران، 2010) بودند. داده‌ها پس از جمع‌آوری با پرسشنامه‌های فوق و ورود به نرم‌افزار spss نسخه 21 با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در سطح معناداری 0.05 تحلیل شدند. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که خلاقیت (0.352=r)، خودکارآمدی اجتماعی (0.377=r) و برنامه‌ریزی (0.220=r) با خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران رابطه مثبت و معنادار داشتند. همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه با مدل همزمان نشان داد که متغیرهای خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی توانستند 30.2 درصد از تغییرات خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران را پیش‌بینی کنند که سهم خودکارآمدی اجتماعی بیشتر از سایر متغیرها بود (0.01>p). نتایج نشان‌دهنده نقش موثر خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در پیش‌بینی خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران بود. بنابراین، برای بهبود خودکارآمدی کارآفرینی می‌توان میزان خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در آنان را افزایش داد.همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه با مدل همزمان نشان داد که متغیرهای خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی توانستند 30.2 درصد از تغییرات خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران را پیش‌بینی کنند که سهم خودکارآمدی اجتماعی بیشتر از سایر متغیرها بود (0.01>p). نتایج نشان‌دهنده نقش موثر خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در پیش‌بینی خودکارآمدی کارآفرینی کارکنان دانشگاه‌های استان مازندران بود. بنابراین، برای بهبود خودکارآمدی کارآفرینی می‌توان میزان خلاقیت، خودکارآمدی اجتماعی و برنامه‌ریزی در آنان را افزایش داد.

the role of creativity, social self-efficacy and planning in predicting entrepreneurial self-efficacy of university staff in mazandaran province

the aim of present research was determine the role of creativity, social self efficacy and planning in predicting entrepreneurial self efficacy of university staff in mazandaran province. in a one correlational research from the universities staff of roshd center in mazandaran province in the academic years of 2019 2020 based on cochran formula number of 246 people was selected by cluster random sampling method. the research tools were the questionnaires of creativity (torrance, 1974), social self efficacy (smith and betz, 2000), researcher made planning and entrepreneurial self efficacy (nektiyok and et al, 2010). data after collected by the above questionnaires and entered into spss software version 21 were analyzed by pearson correlation coefficient and multiple regression with enter model methods in the significant level of 0.05. the results of pearson correlation coefficients showed that creativity (r=0.352), social self efficacy (r=0.377) and planning (r=0.220) had a positive and significant relationship with entrepreneurial self efficacy of university staff in mazandaran province. also, the results of multiple regression with enter model showed that the variables of creativity, social self efficacy and planning were able to predict 30.2% of changes in entrepreneurial self efficacy of university staff in mazandaran province that the share of social self efficacy was higher than other variables (p < 0.01). the results indicated the effective role of creativity, social self efficacy and planning in predicting entrepreneurial self efficacy of university staff in mazandaran province. therefore, to improve entrepreneurial self efficacy can be increased their creativity, social self efficacy and planning.