تدوین مدل اضطراب کرونا در زنان براساس تاب آوری و سبک های دلبستگی با نقش میانجی جهت گیری مذهبی (درونی و بیرونی)

اخیرا همه گیری بیماری کرونا ویروس جدید (covid 19) منجر به ایجاد استرس و اضطراب زیادی در سراسر جهان شده است . پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اضطراب کرونا براساس تاب آوری و سبک های دلبستگی با نقش میانجی گری جهت گیری مذهبی می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. حجم نمونه براساس نسبت متغیر به آزمودنی که معمولا تعداد نمونه ها باید حداقل 2 تا 10 برابر متغیرها (آیتمها) باشد. در این پژوهش از آنجایی که پرسشنامه های مورد استفاده شامل 57گویه می باشد ، از اینرو حجم نمونه با توجه به حداقل شرایط تحلیل اماری200 نفر از دانشجویان شهر قم به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده وداده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های تاب آوری(کانر دیویدسون ،2017) ، سبک های دلبستگی(کولینز و رید ،1990) ،اضطراب کرونا ویروسی (cdas) و جهت گیری مذهبی(آلپورت ، 1380) جمع آوری شده وبرای تجزیه و تحلیل داده ها ازهمبستگی پیرسون و معادلات ساختاری(sem) نرم افزار spss وsmart pls.2 استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده مدل علی رابطه بین تاب آوری ، سبک های دلبستگی، جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی و اضطراب کرونا براساس شاخص های مختلف برازش تایید شد . نتایج نشان می دهد در سطح اطمینان 0.95 به علت بزرگتر بودن سطح معنی داری تی و آماره سوبل(3.145) از میزان 1.96 مشخص می شود دلبستگی اضطرابی بر اضطراب کرونا با میانجی گری جهت گیری مذهبی درونی اثر مستقیم معناداری داشته است و به علت کوچکتر بودن سطح معنی داری تی و آماره سوبل(0.321) مشخص می شود دلبستگی اضطرابی بر اضطراب کرونا با میانجی گری جهت گیری مذهبی بیرونی اثر مستقیم معناداری نداشته است.در سطح معنی داری تی و آماره سوبل(3.181) دلبستگی ایمن و(2.439) تاب آوری از میزان 1.96می توان نتیجه گرفت تاب آوری و دلبستگی ایمن بر اضطراب کرونا با میانجی گری جهت گیری مذهبی درونی اثر مستقیم و مثبت معناداری داشته است.نتایج فوق نشان می دهد تاب آوری با تقویت جهت گیری مذهبی درونی، بر کاهش اضطراب کرونا اثر دارد.

developing a model of covid anxiety in women based on resilience and attachment styles with the mediating role of religious orientation(inner and outer)

objective: the recent outbreak of the new coronavirus (covid 19) has caused a great deal of stress and anxiety around the world. the aim of this study was to present a structural model of resilience on coronary anxiety with a mediating role of religious orientation. method: sample size based on the ratio of variables to the subject, which usually the number of samples should be at least 2 to 10 times the variables (items). in this study, since the questionnaires used include 57 items, therefore the sample size according to the minimum statistical analysis conditions of 200 students in qom was selected by stratified random sampling method and research data using resilience questionnaires. (connor davidson, 2017), attachment styles (collins and reed, 1990), coronavirus anxiety (cdas) and religious orientation (allport, 2001) were collected and analyzed for data from pearson correlation and structural equations (sem). spss and smart pls.2 software were used.based on the results, the causal model confirmed the relationship between resilience, attachment styles, internal and external religious orientation and coronary anxiety based on different fitting indices. the results show that at a confidence level of 0.95 due to the larger significance level of t and sobel statistics (3.145) of 1.96 it is clear that anxiety attachment has a significant direct effect on coronary anxiety mediated by internal religious orientation and due to smaller significance level of t and sobel statistic (0.321) showed that anxiety attachment had no significant direct effect on coronary anxiety mediated by external religious orientationat the significant level of t and sobel statistics (3.181) secure attachment and (2.439) resilience from 1.96 it can be concluded that resilience and secure attachment had a direct and positive effect on coronary anxiety mediated by internal religious orientation. results the above shows that resilience reduces coronary anxiety by strengthening the inner religious orientation.