تدوین مدل پایداری ازدواج بر اساس عوامل اجتماعی و رضایت از روابط زناشویی در ازدواج‌های دانشجویی و رتبه بندی این عوامل

هدف از این پژوهش تدوین مدل پیش بینی پایداری ازدواج بر اساس عوامل اجتماعی (پایگاه اقتصادی-اجتماعی، همسانی اجتماعی، سرمایه های اجتماعی) و رضایت از روابط زناشویی و رتبه بندی این عوامل در ازدواج های دانشجویی در دانشگاه های شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه‌های شهر اصفهان شامل دانشگاه دولتی اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه آزاد خوراسگان و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود که در فاصله سال‌های 1395 الی 1397 بصورت دانشجویی ازدواج کرده بودند. از بین این افراد، نمونه انتخاب نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای و حجم نمونه هدفمند و بر اساس جدول مورگان 678 نفر در نظر گرفته شد شامل 687 نفر بصورت نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه محقق ساخته عوامل اجتماعی، رضایت از روابط زناشویی و پایداری ازدواج (شریعتی، 1398) بود. داده ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و آزمون فریدمن تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که از بین عوامل اجتماعی تنها عامل همسانی اجتماعی همسران (0/05>p) و رضایت از روابط زناشویی (0/01>p) قادر به تبیین معنادار پایداری ازدواج در ازدواج های دانشجویی هستند. همچنین یافته‌های مربوط به آزمون فریدمن نشان داد که بترتیب رضایت از روابط زناشویی، پایگاه اقتصادی-اجتماعی، همسانی اجتماعی و سرمایه اجتماعی، در پایداری ازدواج از اهمیت برخوردار هستند و تفاوت معناداری در میانگین رتبه ها وجود دارد (0/05>p). بر طبق این یافته ها، برنامه های اساسی برای پایداری ازدواج باید ابتدا بر آموزش و بهبود روابط زناشویی متمرکز گردند و عوامل اجتماعی میتوانند در برنامه های پیش از ازدواج مورد توجه قرار گیرند.

development of a model for predicting the marital relations based on social factors and satisfaction of marital relationship in student marriages and ranking of these factors

the purpose of this study was development of a model for marital stability based on social factorsand satisfaction of marital relationship in students’ marriages and ranking of these factors. the researchmethod was descriptive-correlational. the research design was a post-event and structuralequation modeling. the statistical population included all of isfahan universities’ students, includinguniversity of isfahan, isfahan university of technology, khorasgan islamic azad university andisfahan university of medical sciences. 6700 married people as students between 2016 and 2018were selected. from these individuals, a sample of 687 people was selected by purposive conveniencesampling. the assessment tools included researcher-made questionnaire on social factors,researcher-made questionnaire on satisfaction of marital relationship and researcher-made questionnaireon marital stability (shariati, 2019). data were analyzed using structural equation modelingand friedman test using amos and spss software at the significance level of 0.01 and 0.05.findings showed that all social factors including socio-economic status, social homogeneity andsocial capital (p <0.01) and marital satisfaction (p <0.01) have a significant positive relationship withthe marital stability. findings of friedman test also showed that satisfaction of marital relationship,socio-economic status, social homogeneity and social capital are important in the stability of marriage(p <0.05). according to these findings, basic programs for marital stability should focus first oneducation and improvement of marital relationships and then on social factors, and social factorsincluding socioeconomic status, social homogeneity, and social capital can be further considered inpremarital education programs for successful marriage and divorce prevention.