پیش‌بینی حل مساله اجتماعی بر اساس سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا در دانشجویان

همه افراد از جمله دانشجویان در زندگی با مسائل و چالش‌های میان‌فردی بسیاری مواجه می‌شوند و مهم نحوه حل آنها است که به نظر می‌رسد سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا با آن رابطه دارد. در نتیجه، هدف این پژوهش پیش‌بینی حل مساله اجتماعی بر اساس سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا در دانشجویان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال تحصیلی 99-1398 بودند. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 220 نفر محاسبه که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش سیاهه تجدیدنظرشده حل مساله اجتماعی (دزوریلا و همکاران، 2002) و پرسشنامه سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا (اندلر و پارکر، 1990) بودند. داده‌ها با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار spss نسخه 22 در سطح معناداری 0/05 تحلیل شدند. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که سبک مساله‌مدار با حل مساله انطباقی رابطه مثبت و معنادار و سبک‌های هیجان‌مدار و اجتناب‌مدار با حل مساله انطباقی رابطه منفی و معنادار و سبک مساله‌مدار با حل مساله غیرانطباقی رابطه منفی و معنادار و سبک‌های هیجان‌مدار و اجتناب‌مدار با حل مساله غیرانطباقی رابطه مثبت و معنادار داشتند (0/05>p). همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه با مدل همزمان نشان داد که سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا توانستند 68 درصد از تغییرات حل مساله انطباقی و 22 درصد از تغییرات حل مساله غیرانطباقی را تبیین کنند (0/05>p). با توجه نتایج پژوهش حاضر، روانشناسان و مشاوران دانشگاه برای افزایش حل مساله انطباقی و کاهش حل مساله غیرانطباقی در دانشجویان می‌توانند زمینه را برای بهبود سبک‌های مقابله با عوامل تنش‌زا فراهم آورند.

predicting social problem solving based on coping styles with stressful factors in university students

everyone including university students faces many interpersonal problems and challenges in life, and the important thing is how to solve them, which seems coping styles with stressful factor to be related to it. as a result, the aim of this research was predicting social problem solving based on coping styles with stressful factors in university students. the present study was cross-sectional from type of correlation. the research population was all undergraduate students of islamic azad university of saveh branch in 2019-2020 academic years. the sample size was calculated according to cochran’s formula 220 people who were selected by multi-stage cluster sampling method. the research tools were the social problem solving revised inventory (d’zurilla et al, 2002) and coping styles with stressful factors questionnaire (endler parker, 1990). data were analyzed by pearson correlation coefficient and multiple regression with enter model methods in spss version 22 software in the significan level of 0.05. the results of pearson correlation coefficients showed that problem-oriented style had a positive and significant relationship with adaptive problem solving and emotion-oriented and avoidance-oriented styles had a negative and significant relationship with adaptive problem solving and problem-oriented style had a negative and significant relationship with non-adaptive problem solving and emotion-oriented and avoidance-oriented styles had a positive and significant relationship with non-adaptive problem solving (p<0.05). also, the results of multiple regression with enter model showed that coping styles with stressful factor could explain 68% of the changes in adaptive problem solving and 22% of the changes in non-adaptive problem solving (p<0.05). according to the results of the present study, university psychologists and counselors to increase adaptive problem solving and decrease non-adaptive problem solving in students can provide the background for improving coping styles with stressful factor.