بررسی نقش میانجی قابلیت‌های مدیریت دانش در ارتباط بین اقدامات مدیریت منابع انسانی و نوآوری

امروزه نیروی انسانی به‌عنوان عنصر راهبردی و اساسی‌ترین راه برای افزایش اثربخشی و کارایی سازمان محسوب می‌شود. بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که ادامۀ حیات سازمان‌ها در گرو نوآوری و بدون‌توجه به مدیریت دانش، دستیابی به سطح مناسبی از نوآوری امری غیر‌ممکن است. هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش میانجی قابلیت‌های مدیریت دانش در ارتباط بین اقدامات مدیریت منابع انسانی و نوآوری است. جامعۀ آماری تحقیق 230 نفر از کارکنان و مدیران شرکت ارتباطات زیرساخت بودند که تعداد 144 نفر بر اساس جدول مورگان به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. داده‌های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار 19spss، مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت و آزمون‌های همبستگی و رگرسیون چندگانه بارون ‌کنی انجام شد و اهمیت ضرایب در هر مرحله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که اقدامات مدیریت منابع انسانی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر نوآوری از طریق متغیر میانجی قابلیت‌های مدیریت دانش تاثیر دارد. از سوی دیگر، تحلیل داده‌ها نشان داد که اقدامات مدیریت منابع انسانی رابطۀ مثبتی با قابلیت مدیریت دانش دارد. به‌علاوه، اقدامات مدیریت منابع انسانی دارای تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم، از طریق میانجی مدیریت دانش بر نوآوری دارد.

Assessment of the Mediation Role of Knowledge Management in the Relationship between Human Resource Management and Innovation Practices

Human resource is considered as a strategically essential factor in the effectiveness and efficiency of organizations. A great number of scholars believe that consistency of organizations depends on entrepreneurship. They believe, it is impossible for organizations to reach at a proper level of entrepreneurship without knowledge management. This research is intended to assess the mediating role of knowledge management in the relationship between human resource management and entrepreneurship. Research population included 230 employees and managers of the Infrastructure Communication Company from whom 144 employees were selected as the sample according to Morgan Table. The data was analyzed by SPSS as well as BarronKenny’s coordination and multiple regression test to assess the importance of the coefficients at each phase. The results indicated that human resource management practices directly and indirectly affect entrepreneurship through the mediation of the capabilities of knowledge management. Additionally, the results showed that human resource management practices are positively related to knowledge management capability. The practices of human resource directly and indirectly affect entrepreneurship through the mediation of knowledge management.