عدالت زبانی و نقش آن در بالندگی منابع انسانی

بنیان‌های عدالت زبانی، بر ساخت زبان، توسعه و تقویت توانمندی‌های زبان‌شناختی استوار است. در این رویکرد، برای رسیدن به سازمان عادلانه، بر به‌کارگیری واژگان و زبان عدالت‌محور و درک مفاهیم ملازم با آن تاکید می شود. به‌عبارت دیگر، ماهیت افکار، به‌ویژه انواع انگاره‌ها و مفاهیمی که می‌توانیم در ذهن داشته باشیم به‌وسیله زبان مشخص می‌شود، استفاده از واژگان تحقیرآمیز- که فقط با هدف برجسته‌سازی نقایص افراد یا القای نفوذ و قدرت به‌کار می روند- منع شده است و غنی‌سازی زبان با واژگان عدالت‌محور در دستور کار قرار می‌گیرد. به دیگر سخن، زبان توهین‌آمیز که مبتنی بر آشکارسازی تفاوت‌های سرزنش‌آمیز افراد و ایجاد سلسله‌مراتب قدرت بنیان نهاده شده است، با الزامات عدالت زبانی سازگار نیست. تلاش عدالت زبانی، توانمندسازی افراد از طریق ایجاد ساختارهایی است که راه را بر هرگونه فراگرد ارزش‌زدایی علیه آنها ببندد و ایشان بتوانند بی هیچ واهمه‌ای از تفاوت‌ها و نقایص خویش، ایفاگر نقش واقعی خود در سازمان باشند؛ یعنی، هر یک رسالتی یکتا و منحصربه‌فرد را که در راستای آن برانگیخته شده‌اند برعهده گیرند. در این مقاله، تلاش می‌شود تا با استفاده از استراتژی تحقیق داده‌بنیاد (gt) ، مدلی مبتنی بر نظام ارزشی اسلام تدوین و ارایه گردد.