درآمدی بر گونه‌شناسی و تعریف تعالی منابع انسانی در برخی از مکتب‌های بشری

از والاترین اهداف مدیریت منابع و سرمایه‌های انسانی در یک سازمان، تعالی انسان‌هایی است که در آن سازمان زندگی می‌کنند بنابراین شناخت دقیق این مفهوم، موضوعیت دارد. به‌راستی تعالی چیست؟ موضوع این مقاله، تییین این پرسش و تلاش برای کشف پاسخی از این میان است. بر این مبنا ابتدا واژه‌شناسی لغوی و سپس مفهوم‌شناسی اصطلاحی تعالی، دنبال می‌شود. فرایند و روش این مطالعه‌ی مفهومی، شامل: تعمق در موضوع تعالی، منبع تعالی، ضرورت تعالی، ابعاد تعالی و روش‌های توسعه‌ی تعالی است تا سرانجام به تعریف مستفاد تعالی دست یابد. تعالی، موقعیتی است پویا که عوامل موجود در آن به‌شکل خوب، استثنایی و مطلق وجود دارد و در یک انسان تعالی‌طلب که خود را در فرایند رشد و تعالی قرار داده است، به‌تدریج شکل می‌گیرد، نهادینه می‌شود و ظهور می‌کند. در این صورت، آن انسان، به‌عنوان اسوه و الگوی تعالی انسان‌های دیگر تجلی پیدا می‌کند. چنین انسان‌هایی در جامعه، به‌عنوان رهبران متعالی، در سازمان‌های عمومی به‌عنوان مدیران متعالی و در سازمان‌های نظامی به‌عنوان «فرماندهان متعالی» ظاهر می‌شوند و پرچم تحول دیگر انسان‌ها را به‌سوی آن موقعیت استثنایی و مطلق که «تعالی» نام دارد به پیش می‌رانند و افراد و پیروان را برای تعالی فرا می‌خوانند. در ادامه مقاله ابعاد تعالی تحلیل و تبیین شده است.