بررسی مقایسه‌ای کارایی بیوپلیمرهای طبیعی نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز در حذف فلز سنگین سرب از محلول‌های آبی

یکی از مشکلات جدی زیست محیطی دهه‌های اخیر، آلودگی محیط‌ های آبی به فلزات سنگین می‌باشد. جذب سطحی با استفاده پلیمرهای زیستی(نانوفیبرلیگنوسلولز و نانوفیبرکیتین) فناوری نوینی است که دوستدار محیط زیست برای کاهش و حذف فلزات سنگین از فاضلاب‌های صنعتی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه عملکرد جاذب‌‌های نانوفیبرلیگوسلولز و نانوفیبرکیتین در حذف فلز سنگین سرب از محلول‌های آبی است. شرایط آزمایش برای دو جاذب کاملاً یکسان در نظر گرفته شده است. برای شناسایی ویژگی‌های شیمیایی و ساختاری دو جاذب، طیف‌سنج مادون قرمز (ft-ir) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) انجام شد. درسیستم ناپیوسته پارامترهای ph(4-9)، دوز جاذب(1-0.1 گرم) ، زمان تماس (120-15 دقیقه)، غلظت اولیه فلز سرب (50-10 میلی‌گرم بر لیتر) و دما40-15 درجه سانتی‌گراد) بررسی شد. نتایج با تحلیل واریانس یک طرفه (anova) و آزمون دانکن جهت برآورد معنی‌داری تغییرات پارامتر‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج، بیش‌ترین درصد حذف فلز سرب توسط نانوفیبرکیتین در دمای 25 درجه سانتی‌گراد، ph برابر 5، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 0.3 گرم و غلظت سرب 10 میلی‌گرم بر لیتر برابر 98.45% و برای نانوفیبرلیگنوسلولز در دمای 25 درجه سانتی‌گراد، ph برابر 6، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 0.3 گرم و غلظت سرب 10 میلی‌گرم بر لیتر برابر 99.8% بدست آمد. با توجه به نتایج این تحقیق، از هردو جاذب نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز (با کارایی بالای 98%) برای حذف سایر آلاینده‌های پساب‌های صنایع می‌توان استفاده نمود.