بررسی میزان تخریب سیمای سرزمین در منطقه‌ حفاظت‌شده دنا بین سال‌های 1388 تا 1398

این مطالعه ارزیابی به‌منظور بررسی تخریب سیمای سرزمین در منطقه حفاظت شده دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین در دوره زمانی بین سال های 1388 تا 1398 و نقش فعالیت های انسانی با توجه به مشخصه های طبیعی منطقه می باشد. برای انجام تحقیق، از تقسیمات سیاسی دهستان های منطقه به‌عنوان واحدهای مطالعاتی استفاده شد. جهت کمی سازی سنجه های سیمای سرزمین از همپوشانی نقشۀ پوشش -کاربری اراضی و شبکۀ راه های ارتباطی منطقه استفاده شد. با توجه به مدل تخریب سیمای سرزمین، مقادیر درجه آسیب پذیری بوم شناختی، تعیین شدت فعالیت های انسانی و میزان تخریب سیمای سرزمین برای هر یک از دهستان های نه گانه منطقه محاسبه شد. نتایج نشان داد که دهستان های پاتاوه، پادنا وسطی و سادات محمودی به ترتیب با اعداد 26، 24 و 23 دارای بالاترین عدد تخریب سیمای سرزمین هستند و دهستان سررود شمالی با عدد 3/5 دارای کمترین عدد تخریب سیمای سرزمین می باشد. همچنین، 43/4 درصد از منطقه دارای درجه تخریب خیلی شدید، 22/8 درصد از منطقه دارای تخریب شدید، 16/6درصد از منطقه دارای تخریب متوسط و 17/2 درصد از منطقه دارای تخریب کم است. مناطقی که دارای درجۀ تخریب شدید و خیلی شدید هستند باید از لحاظ حفاظتی مورد توجه قرار گیرند. جلوگیری از توسعه اراضی کشاورزی در این مناطق به‌ویژه جلوگیری از توسعه کشاورزی در زیر اشکوب جنگل و به‌دنبال آن جلوگیری از تبدیل اراضی زراعی زیر اشکوب جنگل به باغات از مهمترین اقدامات اولیه حفاظتی در این رابطه می باشد.

determining the extent of land degradation in the dena protected area between 2009 and 2017

the goal of this research is to assess landscape degradation in the dena protected area in the province of kohgiluyeh and boyer-ahmad, iran, between 2009 and 2017 by using landscape indicators and study the role of human activities according to the natural characteristics of the region. to conduct the research, the rural districts of the region were used as the study units. to quantify the land use measures, the overlap of the land use-cover map and the network of roads in the area were used. according to the landscape degradation model, ecological vulnerability and the severity of activities as well as the degradation degree were calculated for the targeted landscape. the results of this research indicated that pataveh with a value of 26 had the highest level of landscape degradation, and padena vosta and sadatmahmodi with values of 24 and 23, respectively, were on the next orders.  in addition, sarrod shomali with a 3.5 value had the least level of degradation. the results also further classifed the area into varied degrees of degredation as follows: 43.4% very severe, 22.8% severe, 16.6% mean, and 17.2% low degradation. areas with severe and very severe degradation should be considered for conservation. preventing the development of agricultural lands followed by converting into gardens in these areas, especially those under the forest floor and the, is one of the most important initial protection measures in these regions.