ارزیابی پایداری محلی با روش iucn در زمان‌های پیش و پس از اجرای پروژه‌ی تغذیه مصنوعی ( مطالعه موردی: روستای کال/ استان فارس)

همواره نقش پروژه‌های تغذیه مصنوعی در پایداری توسعه مناطق مد نظر بوده است. در این پژوهش با ارزیابی پایداری روستای کال در دو زمان پیش و پس از اجرای پروژه تغذیه مصنوعی (1395-1385) با استفاده از روش iucn و بر اساس روش دلفی کلاسیک( بر اساس تقسیم‌بندی وردنبرگ) و در سه گام و به صورت تکمیل فرم نظر خواهی و مصاحبه رودررو و با استفاده ازروش گلوله‌برفی به این نقش پرداخته شده است. این روش امکان مقایسه‌ی شرایط موجود منطقه را با وضعیت ایده‌آل خود یعنی توسعه ی کامل انسانی و یک اکوسیستم سالم و مولد فراهم می‌آورد. در این پژوهش در دو بخش اکوسیستم و رفاه انسانی از شش معیار و 14 شاخص‌) معیار‌های آب و پوشش گیاهی هر کدام سه شاخص و معیارهای خاک، جمعیت، فقر و کاربری هر یک دو شاخص) استفاده شده است. در این تحقیق از نظرات 16 خبره استفاده شده است. نتایج نشان داد، میزان پایداری بخش اکوسیستم در پیش و پس از اجرای پروژه در وضعیت متوسط (50/07 و 51/03) می‌باشد که با شیب ملایم روند صعودی دارد. میزان پایداری بخش انسان در حالت پایداری متوسط در پیش از اجرا (50/47) به حالت تقریباً پایدار در پس از اجرا (61/13) ارتقاء پیدا کرده است. همچنین از میان شاخص‌ها، شاخص‌های ec (26 به 21/8)، تصرف اراضی (92 به 83/6) و تبدیل مراتع (80 به 65) از دیدگاه پایداری توسعه سیر نزولی پیدا کرده‌اند. در مجموع، محدوده‌ی روستای کال در پیش و پس از اجرای پروژه در وضعیت پایداری متوسط می‌باشد که با شیب ملایم روند صعودی دارد.

assessment of local sustainability by iucn method in both pre and post implementation of the artificial recharge project (case study: kal village / fars province)

the role of artificial recharge projects has always been considered in the sustainability of the region development. in this study, this role has been indicated as sustainability evaluation of kal project by iucn method, classic delphi method (in classification verdenburg, with 3 phases and questionnaire) and snowball method in the pre and post implementation of the artificial recharge project (2009-2016). this method could compare the current and ideal situations of a region. in this research, 6 criteria and 14 indicators have been indicated for the ecosystem and human dimensions (3 indicators for both water and vegetation criteria, and 2 indicators for each of soil, population, poverty and land use criteria). in research, use 16 exports. the results showed that the ecosystem sustainability is in the moderate situation with a slight upward trend (50.07 – 51.03). and, the sustainability of human dimension has improved to relatively stable (50.47 – 61.13). also, the trend of ec (26 to 21.8), national lands (92 to 83.6) grabbing and changing the land use of rangelands (‌80 to 65) have been decreased. in general, the study area has been in a moderate sustainability situation in both periods.