تاثیر دمای پیرولیز و بی کربنات سدیم بر کارایی بقایای برگ نخل در حذف کادمیوم و روی از محیط آبی

کادمیوم و روی از مهم ترین عناصر سنگین هستند که به لحاظ زیست محیطی و سلامتی انسان حائز اهمیت هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی امکان حذف کادمیوم و روی از محیط آبی با استفاده از ضایعات برگ نخل و بیوچار آن است. جاذب های مورد استفاده در این پژوهش، پودر برگ نخل تیمار نشده، پودر برگ نخل تیمار شده با بی کربنات سدیم 0.3 مولار و پودر برگ نخل بیوچار شده در دو دمای 400 و 600 درجۀ سلسیوس بودند. بررسی نتایج نشان داد که جاذب های به کار رفته، فلز کادمیوم را در مقایسه با فلز روی به میزان بیشتری جذب کرده اند. به طور کلی در هر دو فلز به لحاظ میزان جذب به ترتیب زیر قرار داشتند: برگ نخل تیمار نشده< برگ نخل تیمار شده با بی‏کربنات سدیم 0.3 مولار< بیوچار دمای 400 درجۀ سلسیوس< بیوچار دمای 600 درجه سلسیوس. همچنین بررسی نتایج به دست آمده از برازش داده های حاصل از آزمایش با هم دماهای جذب نشان داد که مدل های فرندلیچ و لانگ مویر 2 به دلیل ضریب تبیین بالا و خطای استاندارد برآورد پایین، به عنوان معادلات برتر در حذف کادمیوم و روی از محیط آبی شناخته شدند. با توجه به نتایج حاصل، به نظر می رسد که بیوچار تهیه شده از برگ نخل می تواند به عنوان یک جاذب موثر در حذف آلودگی فلزات سنگین از آب های آلوده مورد استفاده قرار گیرد