تعیین حداقل سطح اقتصادی مورد نیاز کشت گیاه گزروغنی در راستای برآورد منافع اقتصادی خانوار روستایی مناطق بیابانی (منطقه مورد مطالعه: استان سیستان و بلوچستان)

یکی از عوامل اصلی آسیب های محیط زیستی در کشورهای در حال توسعه پایین بودن سطح درآمد جوامع محلی می باشد.با در نظر گرفتن منافع اقتصادی جوامع محلی و مشارکت آنها در اجرای طرح های منابع طبیعی موجب کاهش آسیب ها و موفقیت بیشتر طرح ها می شود.در این تحقیق از طرح الگوئی احیاء و مدیریت مشارکتی عرصه های خشک و کم پوشش با گونه ی گز روغنی تهیه شده توسط سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، استفاده شد.با توجه به محدودیت زمین و نیاز به یک الگوی مناسب جهت مشارکت جوامع محلی، اقدام به تعیین حداقل سطح اقتصادی مورد نیاز جهت مشارکت در کشت گیاه گز روغنی با ارزیابی مالی طرح گردید و تمام داده ها برای سال پایه 1400 محاسبه شدند. شاخص‌های مالی ارزش حال خالص (npv )، نسبت منفعت به هزینه ( bcr) ، نرخ بازده داخلی (irr) و دوره بازگشت سرمایه (roi) برای طول اجرای طرح 1400 الی 1420 مورد بررسی قرار گرفت. باتوجه به موقعیت و توپوگرافی منطقه به طور کلی شاخص‌های مالی نشان‌دهنده مناسب و سودده بودن طرح است. با در نظر گرفتن متوسط هزینه‌های هرخانوار روستای استان سیستان و بلوچستان در اجرای طرح حداق سطح اقتصادی در مناطق دشتی (0/8هکتار)، مناطق هموار (3/24 هکتار)، مناطق تراس شکل (4/48 هکتار)، مناطق تپه ماهور (11/08هکتار) و مناطق کوهستانی و صعب العبور (21/6 هکتار) برآورد گردیده است. حداقل سطح اقتصادی، مساحت مورد نیاز برای مشارکت جوامع محلی با اجاره اراضی ملی را مشخص می کند که می تواند در راستای مدیریت اراضی بیابانی در مناطق مستعد کشت گیاه گزروغنی در اختیار تصمیم‌گیران قرار گیرد.

determining the minimum economic level required for the cultivation of moringa peregrina in order to estimate the economic benefits of rural households in desert areas (study area: sistan and baluchestan province)

one of the main causes of environmental damage in developing countries is local communities' low-income level. taking into account local communities' economic interests and participating in the implementation of natural resource projects will reduce the damage and make the projects more successful. in this research, the model of participatory restoration and management model of dry and low coverage areas with moringa peregrina species prepared by the forests, rangelands, and watershed management organization of the country is used. due to land constraints and the need for a suitable model for participation in local communities, the minimum economic level required to cultivate moringa peregrina was determined by financial evaluation of the project, and all data for the base year 2021 were calculated. net present value (npv), benefit-cost ratio (bcr), internal rate of return (irr), and return on investment (roi) were examined for the duration of the 2021 or 2041 plan. given the location and topography of the region in general, financial indicators indicate the appropriateness and profitability of the project. taking into account the average costs of each household in the village of sistan and baluchestan province in implementing the minimum level plan in plain areas (0.8 hectares), flat areas (3.24 hectares), shape of terrace areas (4.48 hectares), areas. mahur hill (11.08 hectares) and mountainous and impassable areas (21.6 hectares) have been estimated. the minimum economic level determines the area required for participation in local communities with the lease of national lands, which can be given to decision-makers in the management of desert lands in areas prone to the cultivation of turmeric.