تحلیل روند مشخصه‌های بارش سالانه و فصلی در ناحیه رویشی هیرکانی

این پژوهش با هدف تحلیل روند مشخصه‌های بارش ناحیه رویشی هیرکانی طی دوره سی و سه ساله (2019 1987 یا 1398 1366شمسی) انجام شد. بارش سالانه، فصلی و نیز در دوره‌های یازده ساله (اول (1997 1987)، دوم (2008 1997) و سوم (2019 2008))، هشت ایستگاه هواشناسی همدیدبانی آستارا، رشت، انزلی، رامسر، نوشهر، بابلسر، قائم‌شهر و گرگان تجزیه تحلیل شدند. آزمون ناپارامتری من‌کندال، جهت بررسی روند بارش استفاده شد. در ناحیه هیرکانی، میانگین بارش سالیانه، 1143 میلی متر، بیشترین در انزلی (1694 میلی‌متر) و کمترین در گرگان (529 میلی‌متر) ثبت شد. آزمون من‌کندال، روند بارش سالیانه را در ایستگاه‌ها و در کل ناحیه رویشی، معنی‌دار نشان نداد (مقدار آماره من کندال: 0.32). بارش در دوره‌های یازده ساله نیز تفاوت ناچیزی داشت (1140 میلی‌متر در دوره اول در مقابل 1146 و 1142 میلی‌متر برای دوره‌های دوم و سوم). بارش و تعداد رخداد سالیانه، همبستگی مثبت و معنی‌داری را در کلیه ایستگاه‌ها نشان دادند (میانگین ضریب همبستگی در ایستگاه‌ها: 0.58). میانگین تعداد رخدادهای بارش سالیانه، 118 رخداد با میانگین اندازه 9.5 میلی‌متر ثبت شد. اندازه رخداد بارش در دوره‌ اخیر، حدود 0.5 میلی‌متر (5 درصد) افزایش نشان داد. در ناحیه هیرکانی، 21 درصد از مقدار بارش سالیانه در طبقه <10 میلی‌متر و 31 درصد، در طبقه >40 میلی‌متر ثبت شد. 34 درصد از بارش سالیانه (383 میلی‌متر) در نیمه اول سال و بیشترین بارش فصلی در پاییز (43 درصد از بارش سالیانه) رخ داد. جوامع گیاهی، اکوسیستم‌های جنگلی و نیز فعالیت‌های کشاورزی در ناحیه رویشی هیرکانی، بشدت متاثر از تغییرات بارش هستند.