رابطه بین عوامل محیطی و ترکیب گیاهی با روش آنالیز چند متغیره (مطالعه موردی: مراتع استپی مرودشت در استان فارس)

هر گونه گیاهی با توجه به نیازهایش یک مکان بهینه از محیط را به عنوان زیستگاه انتخاب می‏کند. این تحقیق به منظور ارزیابی رابطه بین ترکیب گونه‏های گیاهی با عوامل ادافوتوپوگرافیکی در مراتع استپی مرودشت در استان فارس مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار از روش نمونه‌برداری تصادفی استفاده شد و برای برداشت عوامل پوشش گیاهی و محیطی، ترانسکت‌هایی به طول 30 متر پیاده گردید. در مرحله دوم نمونه برداری نمونه برداری از خاک و اندازه‌گیری‏های میدانی توپوگرافی صورت گرفت و نمونه‌های خاک به آزمایشگاه انتقال داده شدند. در آزمایشگاه میزان ماده آلی (om)، هدایت الکتریکی (ec)، اسیدیته (ec)، درصد شن، سیلت و رس خاک، سدیم، پتاسیم و فسفر اندازه‏گیری شد. رابطه بین عوامل ادافوتوپوگرافیکی و ترکیب گونه‌های گیاهی با استفاده از آنالیزهای چند متغیره dca و ccaتعیین گردید. مهم‌ترین عوامل خاکی موثر در پراکنش پوشش گیاهی با استفاده از روش cca شوری و سدیم بودند. همچنین ارتفاع از سطح دریا و شیب به عنوان عوامل توپوگرافی تاثیر‌گذار در ترکیب گونه‌های گیاهی شناخته شدند.

Relationship Between environmental Factors and Plant Composition By Multivariate Analysis

Any plant according to its needs selects an optimal location of the environment as habitat. The aim of this study was to evaluate the relationship between plant species composition and edaphotopopographic factors in the steppe rangelands of Marvdasht in Fars province. Soil and vegetation sampling was carried out by random sampling and transect method, respectively. In this study, transects with a length of 30m were used. After sampling the soil samples were transported to the laboratory. In the laboratory content of OM, EC, pH, sand, silt and clay, Na, K and P were measured. The relationship between environmental factors and species composition was determined using DCA and CCA multivariate analyzes. The most important factors in the distribution of vegetation, were soil EC and Na. Altitude and slope were identified as effective topographic factors the composition of plant species.