تاثیر محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی بر سطح سرمایه‌گذاری آتی و ارزش سهام

سرمایه‌گذاری به عنوان یکی از راه‌های مهم توسعه شرکت‌ها و جلوگیری از رکود و عقب‌ماندگی آنهاست، زمانی که سطح سرمایه‌گذاری‌های شرکت متناسب باسیاست‌های مالی و عملیاتی باشد، می‌تواند برای شرکت ارزش‌آفرینی کند و ارزش سهام یک شرکت را افزایش دهد. یکی از عوامل موثر بر این دو پارامتر، یعنی سطح سرمایه‌گذاری و ارزش سهامداران، معیار محافظه‌کاری است؛ بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی بر سطح سرمایه‌گذاری آتی و ارزش سهام است. در این راستا از اطلاعات مالی 129 شرکت برای دوره مالی 1387 تا 1395 به صورت داده‌های ترکیبی استفاده گردید. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که واحدهای تجاری که سطح بالایی از محافظه‌کاری شرطی را اعمال می‌کنند سطح پایین‌تری از سرمایه‌گذاری را انجام می‌دهند. همچنین واحدهای تجاری که سطح بالایی از محافظه‌کاری غیرشرطی را اعمال می‌کنند، سطح بالاتری از سرمایه‌گذاری دارند. دیگر یافته پژوهش حاکی از آن است که سطح محافظه‌کاری شرطی و غیرشرطی، تاثیر سرمایه‌گذاری شرکت بر روی ارزش سهام را تشدید می‌کند. نتایج این تحقیق از منظر تئوری قراردادی محافظه‌کاری و تئوری عدم تقارن اطلاعاتی قابل تبیین می‌باشد.