تاثیر کاربرد مدل سایمونیک در برآورد چسبندگی حق‌الزحمه‌های حسابرسی

هدف این مقاله بررسی آثار کاربرد مدل سایمونیک در برآورد چسبندگی حق‌الزحمه‌های حسابرسی شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهرانمی‌باشد. داده‌های پژوهش از صورت‌های مالی شرکت‌های مورد مطالعه استخراج و با استفاده از نرم‌افزارهای excel و eviews تجزیه و تحلیل گردید؛ جهت بررسی روابط بین متغیرها نیز از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که حق‌الزحمه‌های حسابرسی متناسب با پیش‌بینی مدل استاندارد حق‌الزحمه حسابرسی تغییر نمی‌کنند. در یک دوره کوتاه‌مدت (یک‌ساله)، تغییر در عوامل موثر بر حق‌الزحمه حسابرسی به تغییرات سریع یا متقارن در حق‌الزحمه حسابرسی منجرنمی‌گردد و تغییرات افزایشی در حق‌الزحمه حسابرسی بیش‌ترازتغییرات کاهشی است و یک چسبندگی رو به بالا روی می‌دهد. در طی دوره میان‌مدت (دوساله و سه‌ساله)، تغییرات افزایشی و کاهشی در حق‌الزحمه‌های حسابرسی از روند خاصی تبعیت نمی‌کنند، در طی دوره بلندمدت نیز چسبندگی حالت عکس می‌یابد و تمایل به کاهش افزوده می‌گردد (چسبندگی رو به پایین). همچنین تفاوت میان تغییرات افزایشی و کاهشی نیز در طی دوره بلندمدت کاهش می‌یابد و شدت اثر چسبندگی، کمتر می‌شود. با توجه به نتایج حاصل پژوهش، حسابرسان و صاحبکاران می‌توانند چسبندگی حق‌الزحمه‌های حسابرسی را به‌منظور مدیریت رفتار حق‌الزحمه‌های حسابرسی در طول زمان، پیش‌بینی نمایند.