رابطه محدودیت آربیتراژ با ناهنجاری رشد دارایی‌ها در شرکت ها

نیل به حداکثر بازده، هدف مطلوب و رضایت بخش هر سرمایه‌گذار است، در این راستا آگاهی از عوامل موثر بر بازده سهام بسیار حائز اهمیت می‌باشد. یکی از مهم‌ترین این عوامل، نرخ رشد دارایی‌هاست که ارتباط معکوس آن با بازده سهام (ناهنجاری رشد دارایی)، در پژوهش‌های بسیاری مورد تایید قرار گرفته است. هدف این پژوهش، مطالعه رابطه محدودیت آربیتراژ با ناهنجاری رشد دارایی‌ها در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، می‌باشد. به منظور سنجش محدودیت آربیتراژ از دو معیار نوسان بازده سهام و معیار عدم‌نقدشوندگی آمیهود استفاده شده است. در هر سال، نمونه شرکت‌ها برای هریک از این عوامل از نزولی به صعودی مرتب شده و سپس به پنج طبقه تقسیم و نتایج آزمون فرضیات در یک پنجم ابتدایی و انتهایی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که در شرکت‌های با نوسان بازده سهام پایین و همچنین شرکت‌های با درجه نقدشوندگی پایین، ناهنجاری رشد دارایی به مراتب شدیدتر از سایر شرکت‌هاست.