نسبت اخلاق و سیاست در اندیشه سعدی شیرازی

این نوشتار بر آن است تا نسبت میان سیاست و اخلاق (در معنای اخلاقیات و کردارهای متداول اجتماعی) را در گلستان و بوستان سعدی شیرازی دریابد. از همین رو با محور قرار دادن مفهوم عدالت به مثابه مفهومی که توامان هم به قلمرو اخلاق و هم به قلمرو سیاست تعلق دارد، می‌توان به درکی از نسبت میان این دو حوزه در اندیشه سعدی دست یافت. عدالت از جمله کانونی ترین مفاهیم تاریخ اندیشه و نظریه اجتماعی و سیاسی بوده است که هم در سنت فکری غرب و هم ایرانی، سابقه ای دیرینه دارد. سعدی نیز متاثر از همین سنت به ارث برده ایرانی، آن را در حکایات و روایات خویش وارد می کند و با اصرارهای مداوم بر عدل گستری و اندرز به پرهیز از ستمگری، اخلاق و سیاست را در آثار خویش به هم گره می زند. بنابراین اخلاق و سیاست در گلستان و بوستان پیوندی ناگسستنی دارند.