تاثیر تیمارهای حفاظتی بر جلوگیری از گسترش ترک‏ها در گرده‏بینه‏ها (مطالعه موردی: جنگل خیرود)

در اثر باقی ماندن گرده‏بینه‏ها در داخل جنگل و به ویژه کنار جاده، ترک‏های ناشی از آزاد شدن تنش‏های رشد در مقطع عرضی گسترش پیدا می‏کند. همه این عوامل منجر به کاهش درجه کیفی گرده بینه‏ها می‏شود که می‏توان با اندود کردن مقاطع چوب با پارافین و حفاظت مقاطع بینه‏ها با s کوبی، از گسترش ترک‏های مقطعی جلوگیری نمود. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تیمارهای اندود کردن با پارافین و s کوبی بر جلوگیری از گسترش ترک‏ها در گرده‏بینه در پارسل‏های 317 و 320 بخش گرازبن جنگل خیرود انجام شد. در این تحقیق 180 گرده‏بینه از دو گونه راش و ممرز به طور تصادفی انتخاب شدند که از هر گونه 30 بینه برای تیمار s کوبی، 30 بینه برای تیمار پارافین و 30 بینه هم شاهد در نظر گرفته شدند. از آزمون دانکن برای گروه‏بندی میانگین‏ها و به منظور مقایسه میانگین‏ها قبل و بعد از اعمال تیمارها از آزمون t جفتی استفاده شد. آزمون دانکن نشان داد که در گرده‏بینه‏های ممرز، تیمار s کوبی کمترین افزایش شکاف را نسبت به دو تیمار پارافین و شاهد دارد و از نظر آماری نیز این اختلاف معنی‏دار است. آزمون دانکن نشان داد که در گرده‏بینه‏های راش، تیمار s کوبی کمترین میزان افزایش شکاف را نسبت به دو تیمار پارافین و نمونه‏های شاهد دارد. می‏توان نتیجه‏گیری نمود که کمترین میزان افزایش ترک‏ در گرده‏بینه‏های دو گونه راش و ممرز در تیمار s کوبی مشاهده شد و این تیمار، بیشترین نقش را در جلوگیری از ترک های طولی نسبت به تیمار پارافین دارد.