تعیین مقاومت انفصالی اتصال منگنه ساخته شده با اعضای مختلف در قاب مبلمان راحتی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نوع اعضای اتصال (چوب رشته‌های توجیه‌دار، تخته چندلا و چوب صنوبر)، طول نفوذ منگنه (12و 17میلی‌متر) و حضور چسب (با چسب و بدون چسب) بر مقاومت انفصالی اتصال ساخته شده با منگنه در جهت عمود بر سطح و لبه بوده است. اعضای اصلی و فرعی نمونه‌های اتصال در حضور و عدم حضور چسب به وسیله یک اتصال‌دهنده منگنه به هم متصل شدند و تحت بارگذاری انفصالی در لبه و سطح قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که، اعضای اتصال، عمق نفوذ و حضور چسب تاثیر معنی‌داری بر مقاومت انفصالی اتصال ساخته شده با منگنه داشته‌اند. مقاومت انفصالی منگنه در جهت عمود بر سطح نسبت به اتصال‌های ساخته شده در جهت عمود بر لبه بیشتر بوده است. با افزایش طول نفوذ مقاومت انفصالی اتصال افزایش می‌یابد و مقاومت انفصالی اتصال‌های مونتاژ شده با حضور چسب نسبت به اتصال‌های مونتاژ شده بدون چسب بیشتر بود. اتصال‌های ساخته شده با چوب رشته‌های توجیه‌دار نسبت به دو نوع عضو دیگر عملکرد بهتری داشته است و در این میان اتصال ساخته شده با چوب صنوبر نسبت به تخته چندلا مقاومت بیشتری داشت. بالاترین میزان مقاومت انفصالی در جهت عمود بر سطح (n2326) و لبه (n1265)مربوط به اتصال‌های ساخته شده از چوب رشته‌های توجیه‌دار با حضور چسب و عمق نفوذ 17میلی‌متر بوده است.