تاثیر لایه‌های خودسامان کایتوزان- نانوسیلیکا بر روی الیاف لینتر پنبه و خواص کاغذ تهیه‌شده از آن

با فن لایه به لایه می­توان خصوصیات سطحی الیاف سلولزی را اصلاح نمود. یکی از منابع سلولزی مهم غیرچوبی و صنعتی در دنیا، الیاف پنبه است. الیاف لینتر پنبه نیز به‌‌عنوان یکی از فرآورده‌های جانبی مهم به همراه الیاف پنبه تولید می­شوند که یکی از منابع مهم الیاف سلولزی است که در صنعت کاغذسازی جهت تولید کاغذ بادوام مورداستفاده قرار می­گیرد. در این تحقیق تاثیر جذب متناوب لایه­های کایتوزان کاتیونی و نانوسیلیکای آنیونی بر روند اصلاح سطح الیاف لینتر پنبه موردبررسی قرار گرفت. جذب مواد بر سطح الیاف سلولزی از طریق تیتراسیون الکترولیت تحلیل شد. آزمایش­ها در تشکیل لایه کاتیونی در 4-3 ≈ph و در تشکیل لایه آنیونی در 10-9 ≈ph با سرعت هم زدن 750 دور بر دقیقه و زمان لایه‌نشانی 15 دقیقه برای تشکیل یک تا سه لایه انجام شد. کاغذ­های دست­ساز با گرماژ 60 گرم بر مترمربع با استفاده از الیاف خمیر عمل­آوری شده به روش چندلایه با کایتوزان و نانوسیلیکا تهیه گردید و خواص ساختاری و قابلیت پیوندپذیری آن ارزیابی گردید. قابلیت پیوندپذیری الیاف با تشکیل لایه­های پلیمری در سطح الیاف، بهبودیافته که تغییرات حاصله در سطوح الیاف با استفاده از تصویربرداری الیاف با میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در اثر عمل‌آوری‌های انجام‌شده، چگالی ظاهری کاغذ و هم­چنین قابلیت پیوندپذیری الیاف به‌واسطه افزایش جاذبه الکترواستاتیکی بین پلی کاتیون و آنیون موجود در سطح الیاف بهبودیافته است. چگالی ظاهری در کاغذ به‌طور معنی‌داری نسبت به خمیر عمل­آوری نشده افزایش‌یافته است. به‌طوری‌که شاخص مقاومت به کشش کاغذ با لایه‌نشانی سه لایه نسبت به خمیر عمل‌آوری نشده تقریباً 16 درصد افزایش‌یافته است. ضریب شکل­گیری کاغذ بعد از تشکیل چندلایه‌های پلیمری به‌آرامی کاهش‌یافته است.