دو روش احیا اعتبار و مصادیق آن در برنامه هسته‌ای ایران (1388-1382)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مصباح احسان
|
|
منبع
|
روابط خارجي - 1393 - دوره : 6 - شماره : 3 - صفحه:135 -158
|
|
چکیده
|
از نگاه بسیاری از دانش‌پژوهان، جریان اصلی روابط بین‌الملل و سیاست خارجی، کنش‌های کنشگران در راستای رسیدن به اهدافی مادی مثل قدرت، امنیت یا منافع است. جریان غیرمتعارف در این رشته هم با واکنش به این رویکرد، هم خود را در نشان‌دادن چگونگی تکوین مفاهیم قدرت، امنیت و منافع گذاشته‌اند. در این بین تلاشی صورت گرفته است تا اهداف کنشگران را با مفاهیمی دیگر تبیین کند. یکی از این مفاهیم عبارت از «احیا اعتبار» است. با در نظر گرفتن این فرضیه که برنامه هسته‌ای ایران تلاشی برای احیا اعتبار این واحد سیاسی است، این پرسش مطرح می‌شود که این احیا اعتبار از چه روش‌هایی دنبال شده است؟ این مقاله در راستای پاسخ به این پرسش، دو فرایند احیا اعتبار ناشی از احساس شرم و ناشی از احساس توهین را متمایز و مولفه‌های هرکدام را مشخص می‌کند و در ادامه مصادیق آن را در دو دوره تلاش بر سر این برنامه نشان می‌دهد.
|
|
کلیدواژه
|
احیا اعتبار ,برنامه هسته‌ای ایران ,فرایند شرم-جبران ,فرایند توهین-خشم-انتقام
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه تهران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|