بررسی روند مدیریت بحران مربوط به جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی در سال‌های 1971 – 1968 با نگاهی به نظریه پختگی بحران زارتمن
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ساداتی نژاد سید محمد
|
|
منبع
|
روابط خارجي - 1392 - دوره : 5 - شماره : 3 - صفحه:67 -90
|
|
چکیده
|
سیوال اصلی مقاله حاضر این است که آیا بحران مربوط به جزایر سه‌گانه در سال 1971، همزمان با خروج نیروهای بریتانیا از خلیج‌فارس، از مولفه‌های تیوری پختگی بحران زارتمن برای حل نهایی برخوردار بود و در صورت مثبت بودن پاسخ، شروع مجدد بحران در سال 1992 چگونه ارزیابی می‌شود؟ فرضیه مقاله این است که بحران مربوط به جزایر از تمامی ویژگی‌ها و مولفه‌های لازم برای پختگی شامل پختگی بحران، رسیدن زمان، وجود فرمول حل کننده و وجود میانجی صادق و حل آن در سال 1971 بهره‌مند است؛ منتهی خلل در مولفه چهارم این نظریه یعنی وجود میانجی صادق (بریتانیا)، موجب حل نشدن کامل بحران و باقی ماندن زمینه‌های ظهور مجدد بحران شد.
|
|
کلیدواژه
|
مدیریت بحران ,خلیج‌فارس ,جزایر ایرانی ,زارتمن
|
|
آدرس
|
-, دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|