قدرت هژمون و دولت‌های انقلابی: مطالعه موردی امریکا و جمهوری اسلامی ایران

با وجود گستردگی بحث در مورد قدرت هژمون، ویژگی‌ها، اهداف و شیوه عملکرد آن در نظریه روابط بین‌الملل و تاکید بر نقش آن در حفظ نظم متناسب با منافع خود، رابطه آن با دولت‌های انقلابی که تلاش دارند این نظم را به چالش بکشند، کمتر مطمح نظر بوده است. هدف این مقاله ارایه شمایی از نوع رابطه هژمون و دولت‌های انقلابی و نیز سازوکارهای این رابطه مقابله‌جویانه از طریق مطالعه موردی ایالات متحده امریکا با جمهوری اسلامی ایران است. این مقاله نشان می‌دهد که چگونه تصور هژمون از دولت انقلابی و عوامل داخلی در دولت هژمون در تعیین و/یا تغییر سیاست‌های آن موثر بوده و چگونه دیپلماسی فشار و تحریم، مهم‌ترین سازوکار مورد استفاده هژمون است.