شبکه بررسی مسایل ایران در امریکا و سیاست‌های ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی

این نوشتار تلاش دارد تا شبکه بررسی مسایل ایران در امریکا را مورد مطالعه قرار داده و دیدگاه‌های آنها در مورد سیاست‌های امریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران را بررسی نماید. پرسش‌هایی که در این پژوهش مطرح می‌شوند عبارتند از: چه افراد و سازمان‌هایی در مباحث مربوط به سیاست‌های امریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران مشارکت کرده و در نتیجه، آیا بخشی از شبکه بررسی مسایل ایران ‌محسوب می‌شوند؟ توصیه‌های سیاسی‌ که اعضای شبکه بررسی مسایل ایران ارایه کرده‌اند، چیست؟ کدام‌یک از این توصیه‌های سیاسی، تحت مقوله خط‌مشی‌های دیپلماسی عمومی قرار می‌گیرند؟ بر پایه توصیه‌های ارایه‌شده درباره سیاست‌های امریکا در قبال ایران و روابط میان اعضای شبکه‌ بررسی مسایل ایران، چه حلقه‌های سیاست‌سازی را می‌توان در این شبکه شناسایی کرد؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، اسناد به‌دست‌آمده در پژوهش درباره شبکه بررسی مسایل ایران را به دقت مطالعه کرده و سیاست‌هایی را که هریک از اعضا توصیه کرده بودند، مورد توجه قرار می‌دهیم. با مراجعه به برخی از پایگاه‌های داده در مجموع، ??? شخصیت به‌عنوان اعضای شبکه بررسی مسایل ایران شناسایی شدند. از آنجا که در بعضی سازمان‌ها بیش از یک نفر از این شخصیت‌ها حضور داشتند، در مجموع ??? سازمان که دست‌کم یکی از اعضای آنها در شبکه بررسی مسایل ایران حضور دارد، شناسایی شدند. با آغاز تحلیل داده‌ها و نیز بر پایه سیاست‌های توصیه‌شده، پیش‌فرض‌های آنها درباره ماهیت روابط جمهوری اسلامی ایران و امریکا و برداشت آنها از واقعیت‌های سیاسی در ایران، چهار الگوی مختلف نمایان شد. براساس نتایج نهایی به‌طورکلی مجموعه سیاست‌های توصیه‌شده اعضای شبکه بررسی مسایل ایران را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد: «تعامل راهبردی»، «تنبیه‌گری بدون تعامل»، «تعامل ستیزه‌جویانه» و بالاخره «دگرگونی بنیادین» آشکار شدن چنین الگویی را می‌توان حاکی از وجود چهار گروه یا حلقه سیاست‌ساز در شبکه بررسی مسایل ایران دانست که در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته و معرفی می‌شود.