گره استراتژیک چین در شبکه منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران؛ امکان‌سنجی فرصت‌ها و چالش‌ها

در نگرش‏ های نوین منطقه‏ گرایی مجال و فرصتی مغتنم فراهم است تا واحدهای سیستم بین ‏الملل به دور از نگرش‏ های نظم تنگ ‏نظر سنتی که در آن حضور هژمون به‌عنوان عضو مداخله ‏گر در همۀ شبکه ‏های منطقه ‏ای به شکل موثری دیده می ‏شود و کمتر مجالی برای مخالفت و رقابت وجود دارد توان و عرصۀ اقدامی تازه را کسب کنند. در این میان برای ایران به‌عنوان واحد ناراضی سیستمی از یک‌سو و چین در قالب واحد ناراضی و هژمون بالقوۀ آینده از سوی دیگر، نگرش نظم شبکه این امکان را فراهم می‏ کند که به دور از حصار ژئوپلیتیک و ساخت کنترل سنتی، مناطق جدیدی را برای خود تعریف کنند. آنچه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته، امکان ‏سنجی همگرایی و همکاری ژئواستراتیک ایران و چین است. از این‌رو، پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که کدام فرصت ‏ها و چالش‏ ها بستر ایجاد گره ژئواستراتژیک چین در حلقۀ شبکۀ منطقه ‏ای ایران را ایجاد و یا تهدید می ‏کند. روش گردآوردی داده ‏ها کتابخانه ‏ای و اینترنتی و روش پژوهش براساس نگرش استراتژی شبکه‏ سازی منطقه‏ ای خواهد بود. یافته‌های پژوهش نشان می ‏دهد با اینکه ایران در اولویت‌های امنیتی و استراتژیک چین قرار نگرفته‌ است؛ عواملی همچون همسویی و هم‌راستایی اهداف ضدهژمونیک ایران و چین، نیاز دو کشور به شراکت استراتژیک و منافع مشترک ژئواکونومیک، بسترساز ایجاد شبکۀ ژئواستراتژیک منطقه‏ ای با ابتکار ایران و چین بوده‌است.

China’s strategic node in the regional network of the Islamic Republic of Iran; Investigation and feasibility study of Opportunities and Challenges

In the new attitudes of regionalism, there is an opportunity for the units of the international system, far from the attitudes of the traditional narrowminded order, to gain new power and field of action. Meanwhile, for Iran as a dissatisfied system unit on the one hand and China as a dissatisfied unit and potential future hegemon on the other, the attitude of network order allows them to define new regions away from the traditional geopolitical fence. What is considered in this article is the feasibility of convergence and geostrategic cooperation between Iran and China. Therefore, the research seeks to answer the question of what opportunities and challenges create or threaten the context of China’s geostrategic node in the Iranian regional network. The method of data collection will be library and internet and the research method will be based on the approach of regional networking strategy. Research findings show; The alignment of the antihegemonic goals of Iran and China and the need for a strategic partner in the first place and the existence of common geoeconomic interests especially in the direction of oil cooperation have provided an ideal opportunity and platform for creating a regional geostrategic network. But this platform is facing a challenge due to Iran’s lack of security and strategic priorities in China.