رهبری سیاسی و بحران کرونا؛ مطالعۀ موردی آمریکا، هندوستان و آلمان

پس از اعلام رسمی وجود اولین موارد ابتلا به ویروس کوید19 در اواخر دسامبر سال 2019 در چین، طولی نکشید که این بیماری به‌سرعت در اکثر کشورهای جهان شیوع پیدا کرد و جهان را در وضعیتی استثنایی قرار داد. دولت‌های مختلف واکنش‌های گوناگونی به این بحران داده‌اند. نکته قابل‌ توجه این است که متغیرهایی مانند نوع رژیم سیاسی، ساختار حکومت و ظرفیت دولت‌ها نیز لزوماً ارتباط مستقیم و تعیین‌کننده‌ای با نحوه واکنش کشورها به این بحران و پیامدهای آن نداشته‌ است. به‌عنوان مثال تعداد قربانیان ناشی از این بیماری در کشورهای توسعه‌یافته‌ای مانند آمریکا، اسپانیا، بریتانیا و ایتالیا بسیار بالاتر از دیگر کشورهای با ظرفیت‌ها و زیرساخت‌های محدودتر بوده است. براین اساس، پرسش اصلی ما این است که «علت رفتار متفاوت کشورهای مختلف در مقابل بحران همه‌گیری کرونا چیست؟». فرضیه این مقاله نیز این است که «در زمان بحران، مهم‌ترین عامل در تعیین‌ واکنش و اقدامات کشورها، رهبری سیاسی و شیوه‌های متفاوت معنابخشی اوست». این مقاله با به‌کارگیری «مدل رهبری cip» و تقسیم شیوه‌های رهبری و معنابخشی به کاریزماتیک، ایدئولوژیک و پراگماتیک و با مطالعه موردی تجربه کشورهای هندوستان، ایالات‌متحده آمریکا و آلمان، ضمن اثبات و تائید فرضیه مقاله، به این نتیجه رسیده‌ است که نوع رهبری پراگماتیک کارآمدی بیشتری در شرایط بحرانی اخیر داشته است.

Political leadership and the coronavirus crisis; Case study of the United States, India, and Germany

Following the official announcement of the first cases of the COVID19 virus in China on late December 2019, it outbreak rapidly to most parts of the world and putting the world in a state of emergency. Different governments have reacted differently to this crisis. It is noteworthy that variables such as the type of political regime, the structure of government and the capacity of governments have not necessarily a direct and decisive relationship with countries’ response to this crisis. For example, the number of mortality in developed and democratic countries such as the United States, Spain, Britain and Italy has been much higher than some developing countries. The key question of this paper is that &What is the reason for the different behavior of different countries in the face of the COVID19 pandemic?& The hypothesis of this article is that &in times of crisis, the most important factor in determining the reaction of countries is political leadership and different ways of sensemaking.& This article judges this hypothesis with using the CIP leadership model and dividing leadership and sensemaking into charismatic, ideological, and pragmatic, and case studies of India, the United States, and Germany, the authors, while proving and confirming the article hypothesis, have concluded that pragmatic leadership is more effective in the recent crisis.