جهانی‌شدن اقتصاد و ثبات رژیم‌های سیاسی در خاورمیانه عربی

از نمودهای بارز جهانی‌شدن، جهانی‌شدن اقتصاد است که بر پایه همبستگی بیش‌ازپیش اقتصادی و ادغام اقتصادهای ملی در اقتصاد جهانی اجرا می‌شود. یکپارچگی بازارهای سرمایه، اقتصادها را در سطح جهانی با هم ادغام می‌کند و در عمل نقش دولت‌ها را در کنترل امور مالی خویش کاهش می‌دهد. فارغ از اینکه جهانی‌شدن چگونه در خاورمیانه درک می‌شود، در طی چند دهه اخیر عملکرد منطقه خاورمیانه و شمال افریقا در مقایسه با مناطق دیگر در جهانی‌شدن رضایت‌بخش نبوده است و این منطقه یکی از جهانی نشده‌ترین مناطق در جهان باقی‌مانده است. از دیگر سو، در ادبیات جهانی‌شدن در خصوص رابطه میان جهانی‌شدن و ثبات سیاسی این دیدگاه وجود دارد که جهانی‌شدن اقتصاد از طریق تغییر سریع سیاست‌گذاری‌های اقتصادی، ثبات سیاسی را در کشورهای درحال‌توسعه به خطر می‌اندازد. با توجه به این امر، مقاله حاضر به دنبال بررسی رابطه میان جهانی‌شدن اقتصاد و فروپاشی برخی از رژیم‌های سیاسی در طی انقلاب‌های موسوم به بهار عربی است. برای پاسخگویی به این مسئله که چه رابطه‌ای میان جهانی‌شدن اقتصاد و ثبات سیاسی در خاورمیانه عربی وجود دارد، نوشتار حاضر با بررسی شرایط متفاوت سیاسی و اقتصادی پادشاهی‌ها و جمهوری‌های عربی، به این نتیجه می‌رسد که پادشاهی‌های عربی عملکرد نسبتا مناسب‌تری را در پروسه جهانی‌شدن در مقایسه با جمهوری‌های عربی داشتند و موفق به حفظ ثبات سیاسی خود در عصر جهانی‌شدن گردیدند.