مدل علّی پیش‌بینی راهبردهای یادگیری خود تنظیمی دانشجویان دانشگاه پیام‌نور: نقش باورهای هوشی، خودکارآمدی تحصیلی و اهداف پیشرفت

هدف پژوهش حاضر، بررسی روابط بین متغیرهای باورهای هوشی، خودکارآمدی تحصیلی و اهداف پیشرفت با یکدیگر و نیز نقش آنها بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی(راهبردهای شناختی و فراشناختی) دانشجویان دانشگاه پیام‌نور در قالب مدل علّی و به‌روش تحلیل مسیر می باشد. به‌منظور آزمون فرضیه‌ها، نمونه ای شامل 600 نفر دانشجو از مراکز دانشگاه پیام‌نور کل کشور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و روش نمونه گیری طبقه ای بطور تصادفی انتخاب و به پرسشنامه خودگزارشی متشکل از خرده مقیاس های باورهای هوشی، اهداف پیشرفت و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پاسخ دادند. نتایج حاکی از آن است که مدل علّی مفروض، پس از اصلاح از برازش مناسبی برخوردار بوده و متغیرهای پژوهش در مجموع 34 و 30 درصد از کل واریانس راهبردهای شناختی و فراشناختی را تبیین نمودند. بطور کلی، نتایج نشان داد که باورهای هوشی علاوه بر تاثیر مستقیم، به واسطه اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی، بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان تاثیر غیرمستقیم نیز دارند. یافته‌ها نشان داد که باورهای هوشی دانشجویان بخصوص باورهای هوشی افزایشی، می توانند از طریق واسطه­گری اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی فراگیران و نهایتاً عملکرد تحصیلی آنها موثر باشند. لذا، ضروری است که زمینه لازم جهت ارتقاء این باورها از طریق غنی­تر کردن محیط زندگی و محیط یادگیری و آموزش فراهم گردد.

The Causal Model of Predicting Self-Regulatory Learning Strategies of Payame Noor University Students: The Role of Intelligence Beliefs, Achievement Goals and Educational Self-efficacy

The present investigation aims at examining the relationship among the Intelligence beliefs, educational selfefficacy, and achievement goals as well as their role in selfregulatory learning strategies (Cognitive and Meta Cognitive Strategies) of Payame Noor University students using a causal Model framework and through Path Analysis. In order to test the hypotheses, a sle of 600 students from Payame Noor University centers through multiple cluster sling and stratified sling were randomly selected, who answered a selfreport questionnaire consisting of subscales of the intelligence beliefs (AbdElFattah Yates, 2006), achievement goals (Middleton Midgley, 1997) and scale of educational selfefficacy and selfregulatory learning strategies taken from the Motivated Strategies for Learning questionnaire (Pintrich De­Groot, 1990). The results indicated that the proposed causal model after revision enjoys a good fit index, and that the variables formed 34 and 30 percent of the total variance of cognitive and metacognitive strategies. In general, according to the results of this study, it was revealed that intelligence beliefs not only have a direct effect but also have an indirect impact on the students’ selfregulatory learning strategies through achievement goals and educational selfefficacy. The results indicated that students’ intelligence beliefs, especially incremental intelligence beliefs,                    through the mediation of achievement goals and educational selfefficacy, can be effective on the students’ selfregulatory learning strategies, and finally, on their performance. Therefore, it is essential that these beliefs be enhanced through enriching the living and learning contexts