بررسی ارتباط بین سبک‌های یادگیری و جهت‌گیری هدف با فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهرستان بستان‌آباد در سال تحصیلی 92-91

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سبک یادگیری و جهت‌گیری هدف با فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان مقطع متوسطه بستان‌آباد صورت گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهرستان بستان‌آباد در سال تحصیلی 92-1391 که 2172 نفر بود و از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران تعداد 360 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور و سبک یادگیری کلب استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین جهت‌گیری هدف و فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان رابطه معنی‌داری وجود ندارد. در ضمن مشخص شد از میان چهار مولفه‌ی جهت‌گیری هدف، مولفه‌ی تبحری- اجتنابی رابطه منفی و معنی‌دار و عملکردی-اجتنابی رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری با فرسودگی تحصیلی دارند. از یافته‌های دیگر پژوهش این بود که بین سبک یادگیری و مولفه‌های آن با فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان رابطه منفی و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد از بین مولفه‌های پیش‌بینی کننده، تنها مولفه‌های سبک یادگیری آزمایشگری فعال، جهت‌گیری هدف عملکردی-اجتنابی و تبحری-اجتنابی و سبک یادگیری مشاهده فکورانه توانستند فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کنند. بنابر این یافته‌های این تحقیق بر اهمیت بررسی فرسودگی تحصیلی و تاثیر آن بر متغیرهای تحصیلی تاکید دارد.