ارزیابی درونی گروه آموزشی تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

هدف این پژوهش ارزیابی درونی گروه آموزشی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود که کوشش شد با رویکرد سیستمی، نقاط قوت و ضعف گروه شناسایی شود و در نهایت پیشنهادهایی جهت بهبود و ارتقا کیفیت گروه ارایه شود. در این مطالعه از روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 4 نفر مدیرگروه، 12 نفر هییت علمی، 315 نفر دانشجو و254 نفر دانش‌آموخته بود. نمونه آماری این تحقیق شامل 4 نفر مدیر گروه و 12 نفر اعضا هییت علمی بود که هر دو از روش نمونه‌گیری سرشماری کامل بدست آمده بود. برای انتخاب نمونه آماری از بین دانشجویان و دانش‌آموختگان از روش نمونه‌گیری مورگان استفاده شد که شامل 157 نفر دانشجو و 105 نفر فارغ‌التحصیل بود. در این پژوهش جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه و چک لیست استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی استفاده شد. میزان کیفیت هر یک از عوامل در طیف سه سطحی مطلوب، نسبتاًمطلوب و نامطلوب مشخص شد. در این پژوهش 7 عامل، 31 ملاک و 100 نشانگر برای ارزیابی وضعیت موجود گروه مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که اهداف، جایگاه سازمانی، مدیریت و تشکیلات و دانشجویان در وضعیت مطلوب قرار داشت. اعضا هییت علمی، راهبردهای یاددهی–یادگیری، دوره‌های آموزشی و برنامه‌های درسی و امکانات و تجهیزات آموزشی–پژوهشی در وضعیت نسبتاً مطلوب و دانش‌آموختگان در وضعیت نامطلوب ارزیابی شدند. در مجموع گروه در سطح نسبتاً مطلوب ارزیابی شد که حکایت از ضرورت و تلاش و فعالیت بیشتر اعضای گروه و مسیولان ذیربط در جهت بهبود و ارتقا وضعیت این گروه آموزشی دارد.