اثربخشی بازی‌درمانی کوتاه مدت ساختاری بر علایم اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی کودکان پیش‌دبستانی (6 ساله)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی‌درمانی کوتاه مدت ساختاری بر کنترل علایم اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (adhd)در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی پیش‌دبستانی انجام گرفته است.روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بوده است. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی که به مرکز درمانی بزرگمهر مراجعه کرده بودند با استفاده از نمونه‌گیری دردسترس 30 کودک به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند.ابزارهای مورد استفاده،آزمون csi-4 (اسپیرافکین و گادو، 1984)، فرم والد-معلم و مقیاس adhd rating scale iv فرم والدین می‌باشد. داده‌های بدست آمده از دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون من ویتنی یو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد که بر اساس ارزیابی فرم والد-معلم، بازی‌درمانی کوتاه مدت ساختاری، باعث کاهش معنادار علایم نقص توجه و بیش‌فعالی در آزمودنی‌های گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون شده است(p < 0.001).