مدل‌یابی روابط ساختاری توانایی‌های شناختی با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجی شایستگی ادراک شده در دانش‌آموزان متوسطه

هدف از انجام پژوهش حاضر، مدل یابی روابط ساختاری توانایی های شناختی با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجی شایستگی ادراک شده در دانش آموزان متوسطه بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری و جامعه آماری را 1361 دانش آموز پسر متوسطه اول پایه نهم مدارس دولتی شهر بابل در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند. برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 15 برای هر متغیر (16 متغیر در مدل) و با احتساب احتمال وجود پرسشنامه های ناقص، 250 نفر به عنوان حجم نمونه به روش خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه های پیشرفت تحصیلی فام و تیلور، توانایی های شناختی نجاتی، شایستگی ادراک شده هارتر و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از معادلات رگرسیونی ساختاری در نرم افزار spss-25 و amos-23 استفاده شد. یافته ها نشان داد که متغیرهای توانایی های شناختی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان متوسطه رابطه مستقیم دارد. همچنین توانایی های شناختی با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجی شایستگی ادراک شده در دانش آموزان متوسطه، رابطه غیرمستقیم و معنی داری دارد. در مجموع، توانایی های شناختی از طریق میانجی شایستگی ادراک شده 0/46 توان پیش بینی پیشرفت تحصیلی را دارد.

modeling the structural relationships of cognitive abilities with academic achievement by mediating the role of perceived competence in high school students

the purpose of this research was modeling the structural relationships of cognitive abilities with academic achievement through mediation of the role of perceived competence in high school students. the method was descriptive, correlational type based on the structural equations. the statistical population consisted all 1361 male state school students of junior high, ninth grade of babol in the academic year of 400-401. to choose the sample size based on the number of observed variables and allocating a coefficient of 15 to each observed variable (16 in the model), and taking the possibility of incomplete questionnaires into account, 250 people were taken as the sample size by two-step-clustering method. in order to collect the data, the educational achievement questionnaires by pham and taylor, cognitive abilities by nejati, perceived competence by harter, were used. the construct validity of the instruments was confirmed and their reliability was calculated using cronbach’s alpha coefficient test and composite reliability, which was statistically confirmed. in order to analyze the data, structural regression equations were used in spss-25 and amos-23 software. the findings showed that there is a relationship between cognitive abilities and academic progress in junior high school students. also, cognitive abilities have a significant effect on academic achievement through the mediation of perceived competence in junior high school students. generally, cognitive abilities can predict .46 of academic progress through the mediation of perceived competence in high school students