مقایسه اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(Pcit)، آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور و برنامه والدین سال‌های باورنکردنی(Iy) بر نشانه‌های برونی‌سازی شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز

هدف این پژوهش تعیین تفاوت اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(pcit)، ذهن‌آگاهی کودک محور(بوردیک) و برنامه سال‌های باورنکردنی(iy) بر نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز بود. در قالب طرح نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل و اجرای پرسشنامه رفتاری کودک(cbcl) آخنباخ نسخه والدین اطلاعات لازم جمع‌آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران و دانش‌آموزان دوره‌ی اول ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه شامل 40 نفر دانش‌آموز به همراه مادران‌شان است که 30 نفر در سه گروه 10 نفره به عنوان گروه‌های آزمایشی و 10 نفر به عنوان گروه کنترل به روش داوطلبانه و مبتنی بر معیارهای ورود انتخاب شدند. پس از برگزاری دوره‌های آموزشی(تعاملی والدکودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و سال‌های باورنکردنی) طی 3 ماه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس مختلط، نتایج نشان داد که روش‌های درمانی تعاملی والد-کودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و برنامه سال‌های باورنکردنی بر کاهش نمرات برونی‌سازی شده دانش‌آموزان از جلسه‌ی پیش‌آزمون تا جلسه‌ی پیگیری موثرند(0.001>p). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که روش درمان تعاملی والد-کودک اثربخش‌تر از روش ذهن‌آگاهی کودک‌محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی شده دانش‌آموزان است(0.013=p). همچنین برنامه آموزش سال‌های باورنکردنی نسبت به آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان اثربخش‌تر بوده است(0.001=p).

Comparing the Effectiveness of Parent-Child Interaction Therapy (Pcit), Child-Centered Mindfulness Instruction (Burdick) and Incredible Years Parents Program Instruction (Iy) on Decreased Externalizing Symptoms of First Period Elementary Students in Tabriz

The purpose of this research was to determine the difference among effectiveness of parentchild interaction therapy (PCIT), childcentered mindfulness instruction (Burdick) and incredible years’ program (IY) on decreased externalizing symptoms of first period elementary students in Tabriz. Necessary data was collected in the framework of semiexperimental design of pretest, posttest kind and followup with three experimental groups and one control and administration of Achenbach’ child behavior questionnaire (CBCL) – parents’ version. The statistical population was all the first period elementary students of Tabriz and their mothers during 20202021. The sample included 40 students with their mothers that 30 people were selected as experimental groups and 10 people as control group through volunteer method and based on inclusion criteria. After holding treatment periods (parentchild interaction therapy, childcentered mindfulness and incredible years (IY) during three months and data analysis by mixed variance analysis, the results showed that treatment methods of parentchild interaction, childcentered mindfulness and incredible years’ program (IY) were effective on decreased scores of externalizing behaviors of the students since pretest session till followup session. the results of Bonferoni’s test showed that the method parentchild interaction is more effective than the treatment method of childcentered mindfulness on decreased externalizing symptoms of the students. Also, the program of incredible years was more effective than childcentered mindfulness treatment on decreased externalizing symptoms of the students.