تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر خودکارآمدی، اضطراب امتحان و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان دختر پایه سوم دوره دو متوسطه شهر مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر خودکارآمدی، اضطراب امتحان و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی همراه با پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر پایه سوم دوره دوم متوسطه شهر مشهد در نیم سال تحصیلی اول 981397 تشکیل دادند که از بین آنها 30 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و هدفمند (ملاک های ورود و خروج) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش راهبردهای خودتنظیمی را در 8 جلسه 90 دقیقه ای در هر هفته یک جلسه به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت 2ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شوارزر و همکاران (1979)، اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) و انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون، استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به فرضیات پژوهش از تحلیل کوواریانس یک متغیره و چندمتغیرها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین نمرات پس‌آزمون گروه آزمایش در متغیرهای خودتنظیمی، اضطراب اجتماعی و انگیزش پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.001). با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت، آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر کاهش اضطراب امتحان و افزایش خودکارآمدی و عامل های انگیزش پیشرفت شامل اعتماد به نفس، پشتکار، سخت کوشی و آینده نگری دانش‌آموزان دختر تاثیر دارد.

The effect of selfregulated education strategies on selfefficacy, test anxiety and achievement motivation of third grade female high school students in Mashhad

The purpose of this study was to investigate the effect of selfregulated education strategies on selfefficacy, test anxiety, and student achievement motivation. The research method was quasiexperimental with pretestposttest and control group. The statistical population of the study consisted of all third grade female students in the second semester of Mashhad in the first semester of the school year 201819, out of which 30 students were selected through multistage random sampling (inclusion and exclusion criteria). Subjects were selected and randomly assigned to two experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group received a selfregulated strategy training program in 8 sessions of 90 minutes per week as a group; the control group was on the waiting list for 2 months. The Schwarzer et al. (1979), Abolghasemi et al. (1996) test anxiety, and Hermans Progressive Motivation Questionnaire (1970) were used for data collection in both pretest and posttest stages. Data were analyzed using univariate and multivariate analysis of covariance. The results of data analysis showed that there was a significant difference between control group posttest scores on selfregulation, social anxiety and achievement motivation (P <0.001). According to the results of the study, it can be said that selfregulation strategies have an impact on reducing test anxiety and increasing selfefficacy and progressive motivational factors including selfconfidence, perseverance, diligence and future of female students.