اثربخشی روش تدریس مبتنی بر شبیه‌سازی درس فیزیک بر خلاقیت دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی 98- 1397

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی روش تدریس شبیه‌سازی در درس فیزیک بر خلاقیت دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر اصفهان، در سال تحصیلی 1398-1397 بود. پژوهش نیز به روش طرح نیمه‌ تجربی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. برای سنجش خلاقیت فراگیران بر اساس دیدگاه تورنس، که در چهار خرده مقیاس سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف‌پذیری، بیان شده از آزمون 60 سوالی خلاقیت عابدی (1372) استفاده شد. از بین تمام دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر اصفهان در رشته علوم تجربی و در دریزیک، به صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد50 نفر از دانش‌آموزان، انتخاب شدند. فراگیران در دو گروه 25 نفره با رشته های تحصیلی متفاوت، در دو کلاس درسی مجزا به صورت گروه‎ آزمایش با روش تدریس شبیه‌سازی‎ و گروه کنترل با روش تدریس سنتی و بدون هیچ مداخله‌ای به مدت هشت هفته و در جلسه‌های 90 دقیقه‎ای آموزش دیدند. برای تمام فراگیران در دو گروه از یک معلم برای آموزش استفاده شد. داده‎های این تحقیق با استفاده از نرم‌افزار 25 spss و در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل گردید. در نهایت نتایج تحلیل این پژوهش نشان داد که؛ روش تدریس مبتنی بر شبیه‌سازی می تواند تفاوت معناداری در خرده‌ مقیاس‎های سیالی، بسط و ابتکار آنها داشته(p<0/05) ولی در مولفه‌ انعطاف پذیری خلاقیت آنها تفاوت معناداری وجود ندارد(p>0/05) و در مجموع این شیوه از تدریش باعث ارتقای خلاقیت در این فراگیران شد.

The Effectiveness of SimulationBased Teaching in Physics on Secondary School Students’ Creativity in Isfahan in the Academic Year 20182019

The purpose of this study was to determine the effectiveness of simulation teaching method in physics course on creativity of second high school students in Isfahan city during the academic year 20182019. The research method is quasiexperimental design with pretest and posttest design. In order to measure creativity based on Torrance’s view, Abedi’s creativity test was used in the four subscales of Fluency, Elaboration, Intivative, and Flexibility. For this purpose, 50 high school students were selected from Isfahan Secondary High School in Experimental Sciences in Physics by multistage cluster random sampling. The learners were trained in two groups of 25 students with different fields of study, experimental group with simulation teaching method and control group with traditional teaching method without any intervention for eight weeks, each session for 90 minutes. For all test and control groups, one teacher was used for learning. Data were analysed by SPSS 25 software at two levels of descriptive and inferential statistics using multivariate analysis of covariance (Mankova). Finally, the results of the analysis showed that the simulationbased teaching method can have a significant difference in the fluid, elaborate, and creative subscales (P<0.05), but there is no significant difference in their creativity flexibility component (P>0.05). Overall, this style of teaching promoted creativity in these learners.