مقایسه اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله و آموزش هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه تبریز

این پژوهش به منظور مطالعه اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله و هوش هیجانی برکاهش پرخاشگری دانش‌آموزان انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی (نیمه تجربی) بوده و جامعه آماری آن کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه ناحیه 3 تبریز که در سال 95 1394 مشغول به تحصیل بودند می‌باشد.  به منظور انتخاب نمونه ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای از بین  مدارس ناحیه 3 ، یک مدرسه انتخاب و پرسشنامه پرخاشگری در بین دانش‌آموزان آن مدرسه (385نفر) اجرا شد. سپس از بین دانش‌آموزانی که نمره بالایی گرفته بودند 90 نفر انتخاب و به روش تصادفی در 3 گروه قرار گرفتند. از بین دانش‌آموزان  60 نفر به عنوان گروه آزمایش (30 نفر گروه آزمایش اول و 30 نفر گروه آزمایش دوم) و 30 نفر هم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. برای گروه آزمایشی اول  8 جلسه گروهی آموزش حل مساله و برای گروه آزمایشی دوم 8 جلسه گروهی آموزش هوش هیجانی تشکیل گردید. در این تحقیق  پرسشنامه پرخاشگری باس و پری به عنوان ابزار اندازه‌گیری به کار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از تحلیل کوواریانس استفاده به عمل آمد. نتایج  نشان داد آموزش مهارت حل مساله و هوش هیجانی برکاهش پرخاشگری دانش‌آموزان موثر است. همچنین نتایج نشان داد بین میزان اثر بخشی این دو روش آموزش تفاوت معناداری وجود ندارد

The Comparison of the Effectiveness of ProblemSolving Skill and Emotional Intelligence on Decreasing Aggression in Adolescent Girl Students of Guidance School

The present study set out to investigate the level of effectiveness of problemsolving skill and emotional intelligence on decreasing the aggression of students. This study is semi experimental. The population included all the girl students of the first grade high school of the third area of Tabriz in 139495 educational year. For selecting the sample, firstly by using cluster sampling method, one school was selected out of the third educational area schools (385students) and the aggression questionnaire was distributed among them. Then 90 students that achieved high scores were selected and placed randomly in three groups. 60 students were selected as the experimental group (30 students in the first experimental group and 30 students in the second experimental group) and 30 students were selected as the control group. Problemsolving training was held in 8 sessions for first experimental group and emotional intelligence training was held in 8 sessions for second experimental group. Boss and Perry Aggression General Questionnaire (AGQ) was used as measurement instrument. Analysis of covariance (ANCOVA) was used to analyze data. The results indicated that training problemsolving skill and emotional intelligence were effective on decreasing the aggression of the students. There was no significant difference between the effectiveness of these two methods