پیش‌بینی سازگاری عاطفی و تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس ابعاد کارکردی خانواده

هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی سازگاری عاطفی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی بر اساس ابعاد کارکردی خانواده بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش را کلیه دانش‌ آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر تبریز تشکیل می‌داد که در سال تحصیلی 1396-1395 در مدارس دوره دوم متوسطه شهر تبریز مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور نمونه‌ای به تعداد 256 نفر از بین دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شد. برای اندازه‌گیری متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه سازگاری دانش‌آموزان دبیرستانی سینگ و سینها (aiss) و پرسشنامه ارزیابی انسجام و انعطاف‌ پذیری خانواده اولسون ((facesiv استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌های پژوهش از روش‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که انسجام خانوادگی می‌تواند به خوبی سازگاری عاطفی را پیش‌ بینی کند، اما سازگاری آموزشی از طریق رضایت نوجوان از خانواده پیش‌بینی می‌ شود. براساس یافته های این پژوهش، نقش متمایز ابعاد کارکردی خانواده در سازگاری عاطفی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان مشخص شد. لذا ضروری است مشاوران خانواده و مشاوران مدارس در مشاوره با دانش‌آموزان و برای کمک به سازگاری تحصیلی و عاطفی آن‌ها به ابعاد کارکردی خانواده توجه داشته باشند.