بررسی سرولوژیک تب کیو در بزها و گاومیش‌ های منطقه اهواز به روش الایزا

کوکسیلوز یا تب کیو با عامل کوکسیلا بورنتی در حیوانات اهلی معمولاً به صورت تحت بالینی بروز می کند، اگرچه با سقط و ناباروری نیز همراه می باشد. نشخوارکنندگان اهلی مهم ترین مخزن عامل بیماری بوده و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تنفسی و تولیدمثلی آن را دفع می‌کنند. استنشاق آئروسل های آلوده مهم ترین راه آلودگی انسان و حیوانات است. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع سرمی تب کیو در بزها و گاومیش های منطقه اهواز بود. در این بررسی، نمونه‌های خون به طور تصادفی از 137 راس بز و 135 راس گاومیش در شهرستان اهواز جمع آوری گردید. سرم های تهیه شده، به روش الایزا از نظر آلودگی با  کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند. شیوع سرمی تب کیو در بزهای تحت مطالعه به طور کلی 31/34 درصد (21/4241/26 درصد، با فاصله اطمینان 95 درصد) و در گاومیش های تحت بررسی صفر درصد بود. آزمون مربع کای نشان داد شیوع بیماری در گاومیش با شیوع آن در بز تفاوت معنی‌داری دارد (001/0> p). آلودگی در بز ارتباط معنی‌داری با رده‌های سنی داشت. رگرسیون لاجستیک نشان داد که در بز نسبت شانس بین سن برحسب سال و آلودگی 57/1 (08/2-19/1، با فاصله اطمینان 95 درصد) است (001/0> p) و با افزایش 1 سال سن حیوان، شانس آلودگی 57 درصد افزایش می‌یابد و تغییر سن، 8/10 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می‌کند. شانس آلودگی جنس ماده در بز 58/1 برابر جنس نر (47/6-03/1 برابر، با فاصله اطمینان 95 درصد) بود (05/0> p) و جنس حیوان 5/4 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کند. مطالعه حاضر نشان داد که شیوع تب کیو در جمعیت بزهای منطقه اهواز قابل توجه می باشد. بنابراین، کوکسیلا بورنتی بایستی به عنوان یکی از عوامل عفونی زئونوز، توسط دامپزشکان و سیاست‌گذاران بهداشتی مورد توجه قرار گیرد.