بررسی شیوع سرمی آلودگی به مایکوباکتریوم اوویوم تحت‌گونه پاراتوبرکلوزیس در بز‌های استان خوزستان

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد می‌گردد و معمول‌ترین نشانه های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بی‌اشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. در این مطالعه نمونه‌های خون به‌طور تصادفی از  368 راس بز از شهرهای اهواز، هندیجان، ایذه، شوشتر، دزفول و سوسنگرد جمع‌آوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار‌ گرفت. شیوع سرمی ظاهری و واقعی مایکوباکتریوم ‌اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس به ترتیب 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 67/947/4 درصد) و 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/173/10 درصد) بود. این بررسی نشان داد با افزایش سن فراوانی آلودگی نیز افزایش می یابد و شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و بیماری 08/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 35/1 86/0) است (0/05p). شیوع سرمی در اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، هندیجان و سوسنگرد به ترتیب 06/8، 5، 92/4، 33/13، 67/2 و 5 درصد بود (0/05