بررسی شیوع سرمی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس در اسب‌های تعدادی از اسب‌داری‌های تهران با استفاده از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی

به منظور بررسی سرولوژیکی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس از تعداد 152 راس اسب متعلق به 7 واحد اسب داری واقع در اطراف تهران، نمونه گیری به عمل آمد. برای مشخص شدن پادتن ضد لپتوسپیرا اینتروگانس از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی با استفاده از 5 سروتیپ زنده لپتوسپیرا اینتروگانس (گریپوتیفوزا، پومونا، ایکترهموراژیه، کانیکولا و هارجو) استفاده شد. از 152 راس اسب تحت مطالعه، 23 راس (15/13 درصد) به یک یا چند سروتیپ آلوده بودند. اسب های آلوده تیتر سرمی 1:100 الی 1:200 داشتند. بیشترین آلودگی مربوط به ایکترهموراژیه (44/44 درصد) بود و بعد از آن به ترتیب گریپوتیفوزا (29/62 درصد)، کانیکولا (22/22 درصد)، پومونا (3/7 درصد) و هارجو (صفر درصد) قرار داشتند. بررسی های آماری با استفاده از روش مربع کای نشان داد که بین آلودگی و فاکتور هایی مانند جنس و سن هیچ ارتباط معنی داری وجود ندارد. اسب های آلوده دارای تیتر سرمی 1:100 (19 راس) و 1:200 (8 راس) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که لپتوسپیرا اینتروگانس سروتیپ ایکترهموراژیه به عنوان سروتیپ غالب در بین اسب های تهران می باشد.

Seroprevalence of Leptospira interrogans infection in horses from some horse clubs in Tehran by Microscopic Agglutination Test (MAT)

In order to evaluate the seroprevalence of Leptospira interrogans infection in horses, blood sles were taken from 152 horses from 7 horse clubs in Tehran. Serum sles were examined using a microscopic agglutination test to detect the presence of antibodies against five live serotypes of Leptospira interrogans (grippotyphosa, pomona, icterohaemorrhagiae, canicula and hardjo). Of the tested sles, 23 horses (15/13%) were positive to one or more serotypes. Titer levels ranged from 1:100 to 1:200. Icterohaemorrhagiae (44/44%) was the most frequently detected serovar followed in descending order by gripotyphosa (29/62%), canicula (22/22%), pomona (3/7%) and serotype hardjo was negative. Statistical analysis using the chisquared test showed there was no significant correlation differences between Leptospira interrogans infection and factors such as sex and age. The serum titers of infected horses ranged from 1:100 (n=19) to 1:200 (n=78). These results suggest that the icterohaemorrhagiae serovar may be the most prevalent serovar in the horse population Tehran.