اثر بتاگلوکان مخمر بر میزان آلبومین، گلوبولین، اوره و پروتیین تام پلاسمای جوجه‌های گوشتی

بتاگلوکان‌های حاصل از دیواره سلولی مخمر به عنوان جایگزین‌هایی برای آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشند زیرا، نشان داده شده که آنها عملکرد رشد را بهبود می‌دهند و سیستم ایمنی پرندگان نابالغ را تحریک می‌کنند. در این مطالعه تاثیر سطوح مختلف بتاگلوکان مخمر بر برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی ارزیابی شد. 144 قطعه جوجه یک‌روزه نژاد راس 308 شامل 72 قطعه جوجه نر و 72 قطعه جوجه ماده در پن‌های جداگانه تحت شرایط کاملاً یکسان از نظر محیط پرورشی و تغذیه ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی (فاکتور نخست: سطوح بتاگلوکان شامل صفر، 04/0 و 08/0 درصد جیره غذایی پایه و فاکتور دوم: جنس: نر و ماده) با سه تکرار تقسیم‌بندی و اجرا گردید. در روز 34 از هر تکرار دو نمونه خون اخذ گردید و سطح پلاسمایی آلبومین، گلوبولین، پروتیین تام و اوره اندازه گیری شد. آنالیز آماری نتایج بدست آمده نشان داد که فاکتور بتاگلوکان مخمر اثر معنی داری بر آلبومین، گلوبولین، اوره و پروتیین تام پلاسمای خون نداشت. ولی اثر جنس بر آلبومین و پروتیین تام پلاسما معنی دار بود (05/0 > p)، به طوری‌که میزان آلبومین و پروتیین تام پلاسمای جوجه‌های ماده به صورت معنی‌داری بیشتر از جوجه‌های نر بود. اثر متقابل دو فاکتور نیز معنی دار نبود. بنابراین، در مجموع می توان چنین نتیجه‌گیری کرد که بتاگلوکان مخمر در سطوح یاد شده فاقد اثر معنی دار بر فراسنجه های مورد مطالعه است.نشریه آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی، 1392، دوره 7، شماره 2، پیاپی 26، صفحات 149-143.