تاثیر افزایش انرژی جیره و همزمان‌سازی فحلی بر هورمون‌های استروییدی و شاخص‌های تولید مثلی در تلیسه‌های هلشتاین

تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر انرژی جیره و همزمان سازی فحلی بر هورمون‌های استروییدی و باروری در تلیسه‌های هلشتاین انجام گرفت. در این تحقیق از 80 راس تلیسه تقریباً یک ساله هلشتاین با میانگین وزنی 20±320 کیلوگرم به‌صورت یک طرح کاملاً تصادفی با ? تیمار و 20 تکرار استفاده شد. تیمارها شامل گروه‌های: کنترل (a)، و گروه‌های آزمایشی افزایش انرژی جیره (b) (10% بالاتر از توصیه nrc)، همزمان‌سازی فحلی (c) و افزایش انرژی جیره به همراه همزمان‌سازی فحلی (d) بود. در این تحقیق گروه‌های b و d به مدت 30 روز قبل از همزمان‌سازی با جیره‌ای با انرژی بالاتر تغذیه گردیدند و در گروه‌های c و d از روش پروژسترون- هیت سینگ استفاده شد. در طی آزمایش از گروه‌های a و b با مشاهده اولین فحلی و در گروه‌های c و d از روز آغاز همزمان‌سازی، نمونه خون در مراحل مختلف سیکل فحلی تهیه گردید و جهت اندازه‌گیری میزان هورمون‌های استروژن، پروژسترون و بتاهیدروکسی بوتیریک اسید (bhba) مورد آنالیز قرار گرفت. همچنین شاخص‌های تولید مثلی شامل تعداد دفعات تلقیح به ازای آبستنی و فاصله بین اولین فحلی تا تلقیح منجر به آبستنی مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده گروه c و d دارای افزایش معنی‌داری (05/0p < ) در میزان هورمون استروژن در فاز استروس، نسبت به دیگر گروه‌ها بود. در رابطه با پروژسترون در فاز دای استروس، گروه b، c و d افزایش معنی‌داری (05/0p < ) در میزان هورمون پروژسترون نسبت به گروه a از خود نشان دادند. بیشترین میزان bhba در بین روزهای آزمایش، مربوط به فاز پرواستروس بود و در گروه d کاهش در میزان bhba نسبت به دیگر گروه‌ها مشاهده گردید. همچنین کمترین تعداد دفعات تلقیح به ازای آبستنی و کمترین فاصله بین اولین فحلی تا تلقیح منجر به آبستنی به طور غیر معنی‌داری مربوط به گروه d بود. به طور کلی افزایش انرژی جیره به همراه همزمان‌سازی فحلی باعث بهبود عملکرد تولید مثلی، افزایش میزان هورمون‌های استروییدی و کاهش میزان bhba در تلیسه‌های هلشتاین می‌گردد.نشریه آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی، 1392، دوره 7، شماره 2، پیاپی 26، صفحات 133-117.