ارزیابی شاخص قلبی به عنوان معیاری جهت خاتمه احیاء با مایع‌درمانی در سگ‌های دچار شوک هیپوولمیک

شاخص قلبی، که با تقسیم‌نمودن برون‌ده قلب بر سطح بدن به‌دست می‌آید، به عنوان پارامتری استاندارد جهت بررسی پرفیوژن بافتی شناخته می‌شود. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات شاخص فوق، به عنوان معیاری جدید جهت تخمین زمان خاتمه مایع‌درمانی در سگ‌های دچار شوک هیپوولمیک بود. به این منظور 10 قلاده سگ نژاد مخلوط انتخاب و پس از تعیین سطح بدن، برون‌ده قلب بهوسیله اکوکاردیوگرافی داپلر طی هشت مرحله اندازه‌گیری شد. پس از القاء بیهوشی و ثبت علایم حیاتی، ارزیابی شاخص قلبی در مرحله کنترل انجام گردید. شوک هیپوولمیک با خون‌گیری تا رسیدن به فشار‌خون میانگینسرخرگی بین 40 تا 50 میلی‌متر جیوه در عرض 30 دقیقه ایجاد و سپس به مدت 30 دقیقه در شرایط هیپوولمی حفظ شد. سپس سگ‌ها به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و هر گروه با محلول رینگر لاکتات (20 میلی‌لیتر بر کیلوگرم) یا هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد (5 میلی‌لیتر بر کیلوگرم) در چهار بازه زمانی 15 دقیقه‌ای احیاء شدند. تا یک ساعت پس از آخرین مرحله احیاء، سگ‌ها مورد پایش قرار گرفته و در پایان هر مرحله ارزیابی شاخص قلبی صورت پذیرفت. مشخص شد که شوک هیپوولمیک موجب کاهش معنی‌دار شاخص قلبی (0.1±2.3) نسبت به مرحله کنترل (0.6±4.8) گردیده است (0.05>p). همچنین متعاقب احیاء، شاخص قلبی افزایش یافت و در هر دو گروه به مقادیر پیش از شوک بازگشت. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می‌توان اعلام کرد که ارزیابی اکوکاردیوگرافیک شاخص قلبی، معیاری ایده‌آل جهت تخمین زمان خاتمه احیاء در سگ‌های دچار شوک هیپوولمیک می‌باشد.

Evaluation of cardiac index as a criterion for termination of resuscitation with fluid therapy in dogs with hypovolemic shock

The cardiac index which is obtained by dividing the cardiac output on the body surface is known as the standard parameter to evaluate tissue perfusion. The purpose of this study was to evaluate cardiac index changes as a novel criterion to estimate the time of fluid therapy termination in dogs with hypovolemic shock. For this purpose, 10 mixed breed dogs were selected and after determination of body surface area, cardiac output was measured by Doppler echocardiography in eight stages. After induction of anesthesia and recording of vital signs, cardiac index evaluation was performed in control stage. Hypovolemic shock was induced by blood withdrawal to a mean arterial pressure of 40 to 50 mmHg within 30 minutes and then maintained for 30 minutes under hypovolemic condition. The dogs were then randomly divided into two equal groups; each group was resuscitated with lactated Ringer’s solution (20 ml/kg) or 6% hydroxyethyl starch (5 ml/kg) over four 15min intervals. The dogs were monitored for up to one hour from the last stage of resuscitation and at the end of each stage evaluation of cardiac index was performed. Hypovolemic shock caused significant decrease in cardiac index (2.3±0.1) compared to control stage (4.8±0.6) (p<0.05). Following resuscitation, cardiac index increased and returned to preshock values in both groups. Based on the results of this study, echocardiographic evaluation of cardiac index is an ideal criterion for estimating the termination of resuscitation in dogs with hypovolemic shock.