بررسی اثر هم‌زمان‌سازی فحلی و استفاده از Gnrh بر برخی شاخص‌های سرمی و میزان باروری گوسفندان نژاد ماکویی در فصل تولیدمثل

یکی از مهم‌ترین مشکلات دامداری ها پایین بودن نرخ باروری است. بنابراین، می توان با استفاده از هورمون های صناعی فرآیند تولیدمثل را در دام ها کنترل و نرخ باروری آن ها را با استفاده از هم زمان سازی فحلی افزایش داد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر هورمون gnrh(هورمون آزادکننده گنادوتروپین) در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مصنوعی بر باروری میش بود. برای این منظور 226 راس گوسفند ماکوئی با استفاده از سیدر همزمان سازی فحلی شدند. پس از درآوردن سیدر، تمامی میش ها  pmsg(گنادوتروپین سرم مادیان آبستن) را به مقدار 400 واحد بین المللی دریافت کردند. دو روز بعد، میش های فحل شده با اسپرم تازه، تلقیح مصنوعی شده و به سه گروه تقسیم شدند. گروه شاهدهیچ هورمونی دریافت نکرد. گروه دوم به زیرگروه های d، e و fتقسیم شدند که به ترتیب در روزهای 10، 11 و 12 بعد از تلقیح مقدار 20 میکروگرم gnrh(هورمون آزادکننده گنادوتروپین‌) به روش عضلانی دریافت کردند و گروه سوم (گروه g) نیز در روز 12 بعد از تلقیح مقدار 40 میکروگرم gnrh دریافت کرد. 5 میلی لیتر خون دو روز بعد از تزریق به وسیله لوله ونوجکت گرفته شد. غلظت گلوکز، فسفر، اوره، پروتئین تام و پروژسترون سرم خون اندازه گیری گردید. برای تجزیه متغیرهای وابسته و متغیرهای مستقل به ترتیب از رویه glm(general linear model) و freq (frequencies) نرم افزار sasاستفاده شد. نتایج نشان داد که اثر gnrh بر میزان پروژسترون کاملاً معنی دار بود (0.01>p). همچنین بیشترین نرخ باروری متعلق به گروه سوم بوده و تفاوتی معنی دار در نرخ باروری بین گروه مذکور با سایر گروه ها مشاهده شد (0.01>p). به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تزریق 5 میلی‌لیتر gnrh در روز 12 بعد از تلقیح، نرخ باروری میش را بهبود می‌بخشد.