تاثیر مکمل پره‌بیوتیک سل‌ماناکس بر بافت آبشش و کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان در دوره پرورشی و مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس

امروزه استفاده از ترکیبات پره بیوتیکی در جهان گسترش فراوانی یافته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تغذیه ای غلظت های مختلف محصول تجاری پره بیوتیک سل ماناکس (حاوی ترکیبات فعال دیواره مخمر ساکارومایسیس سرویزیه به همراه مانان الیگوساکارید) بر بافت های آبشش و کبد ماهیان تغذیه شده با پره بیوتیک مذکور در طول دوره پرورش و در مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس بود. ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 1.45±19.08 گرم به مدت 60 روز با جیره حاوی غلظت های مختلفپره بیوتیک سل ماناکس (0، 0.1، 0.5 و 1 درصد) تغذیه شدند. در روز 60 مطالعه،بیماری یرسینیوزیس توسط تزریق داخل صفاقی سوسپانسیون باکتری،در همه گروه های آزمایشی به صورت تجربی ایجاد گردید. نمونه های بافت شناسی در روزهای صفر، 30 و 60 مطالعه و همچنین پس از آزمون مواجهه تجربی تهیه شد. نتایج نشان دهنده تاثیر غلظت های مختلف پره بیوتیک سل ماناکس بر بافت‌های کبد و آبشش در روز های 30 و 60 مطالعه بود. بهترین تاثیر بافتی در دوره پرورشی مربوط به تیمار های تغذیه شده با غلظت‌های 0.1 و سپس 0.5 درصد بود و نیز در زمان مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس کمترین جراحات بافتی کبد و آبشش‌ها مربوط به تیمار تغذیه شده با غلظت 0.1 درصد پره بیوتیک سل ماناکس بود که از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی داری با سایر گروه ها بود (0.05>p). با توجه به نتایج این بررسی مشخص شد که افزودن پره بیوتیک سل ماناکس به جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان با غلظت 0.1 درصد، سبب بهبود پارامترهای بافتی در طول دوره پرورشی و کاهش ضایعات بافتی در زمان مواجهه با بیماری یرسینیوزیس می‌گردد.